1 Sabahı Serçeler Uyandırmalı

Geceler  hüzün demler 

Dolunay cezvesinde.

Bastırılmış duyguları,

 üfleyip köpürte köpürte .

Koyar önüne.

sıkıysa  içme.

*

Mehtabın ipek tülü uçarken 

perde perde.

Soyunup kalır ruhun .

İçtimada el pençe .

Tam kaçmak üzereyken 

bu nümayişten,

Şıkır şıkır gün ışığı, 

Yaramaz çocuk gibi , 

gülümser pencereden .

Çeler aklını.

Gel de sevme ...

*

Sevmek güzel de,

sevginin haraç mezat satıldığı ülkede,

Bu zamanda aşk büyütmek imkansız.

Oysa benim gözümde,

Her aşk biraz kavgadır, 

Her sevdalı militan .

Ve denizine sığmayan  

balık olmalı insan...

*

Anlamam ondan bundan ,

Sevdiği zaman,

Yer yüzü zümrüt halı,

Gök yüzü mavi tavan. 

Ve kökleri derinlere uzanan 

Bir ağaç olmalı insan .

*

Çiçek çiçek açmalı.

Şiir şiir bakmalı .

Konuşunca dünyayı sarmalı sesi 

Öpüşü karanfil kokmalı.

Aşkın sunak taşında ,

adanmış kurban olmalı.

*

Temmuz gecelerinin kor alevinde

Kaynayan sütün ince kabuğu, 

Beklerken kaymak olmayı.

Büyütmeli sevdayı .

İki başı bir yastığa koymalı.

Koşarken vuslata soluk soluğa 

 bülbülü gül kokusu, 

Sabahı serçeler uyandırmalı .


MELAHAT ÇETİNKAYA 


( Sabahı Serçeler Uyandırmalı başlıklı yazı Şiir Yürekli tarafından 24.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.