O, Anadolu'nun baðrýndan çýkmýþ biridir. Konya’da dindar bir aileden gelmektedir. Çok çalýþkan bir öðrenciydi. Okullarý çok iyi derecelerle bitirmiþti. Akademik kariyerde hýzla yükselerek profesör olmuþtu.

1995-99 yýllarý arasýnda köþe yazarlýðý yapmýþ, 1998-2002 yýllarýnda Silahlý Kuvvetler Akademisi ve Harp Akademisi’nde misafir öðretim üyesi olarak ders vermiþti. Dýþiþleri Bakaný Abdullah Gül’e ve Baþbakan Erdoðan’a baþdanýþmanlýk yapmýþtý. Dostlarý onu Dýþiþleri bakanlýðýna taþýmýþtý.

O bir Anadolu çocuðuydu. En iyi eðitimleri almýþ olmasýna nimet-i þükran yapabilen bir insandý. Halktan kopuk dünyalarýn alaný gibi görülen dýþ politikayla, milletin gönlü arasýnda derin irtibatlar kurmayý önemseyen bir insandý. O’nun sergilediði performans ancak ülkesine ve milletine sevdalý bir insanýnýn tahammül edebileceði ölçekteydi. 

Bakanlýkta kim evlenmiþ, kimin çocuðu olmuþ, kimin cenazesi var, anýnda kendisine ilettirir. O da hemen telefona sarýlýp, evlenene mutluluklar, cenazesi olana baþsaðlýðý dilerdi. Çalýþkanlýðýnýn yaný sýra insani yönleriyle de öne çýkan bir siyasetçiydi. Ýyi bir aile babasýydý. Anlayýþlý ve özverili bir eþe sahipti.

Kendini iyi yetiþtirmiþ bir insan ve iyi bir akademisyendi. Sosyal bilimler, uluslararasý iliþkiler, sosyoloji, Ýslam ve medeniyetler tarihi, Osmanlý, Ýslam ve diðer dinler ilgi alanýydý. Toplumlarýn ve medeniyetlerin yükselme ve çözülme süreçlerini, stratejik geliþmelerin mantýðýný doðru okumaya imkânýna sahip biriydi.

Ayný zamanda bir öðretim üyesiydi. Üniversitelerdeki akademisyenliðin ötesinde, sivil bir üniversite niteliðindeki Vakfa rehberlik etmiþ biriydi. Birçok sosyal bilimcinin de hocasýydý.

Ülkesine sevdalý, hedeflerini bilen, stratejik deðerlendirmeye vakýf, kendi coðrafyasýnýn güçlü-zayýf yanlarýný doðru okuyan, Türkiye’nin diplomatik hamleler için hayati önem taþýyan askeri, diplomatik ve ekonomik gücünü bütün artý eksileriyle okuyabilen biriydi.

O'nu sadece bir akademisyen sanmak, o’nu anlamamak demektir. Türkçenin yanýnda Ýngilizce, Almanca ve Arapçayý anadili gibi bilir. Meydanlarýn gönül dilini de çok iyi bilen güçlü bir meydan hatibiydi. 

O Türkiye'yi merkeze alarak bütün siyasi akýmlarýn iddialarýný sentezleme gayretindeydi. Dýþ politikada “Bizim medeniyetimiz” anlayýþýnýn en bilinen mimarý ve uygulayýcýsýydý. Yeni Türkiye'nin liderliðini "Bizim medeniyetimiz" çizgisinde, geçmiþle yeniyi, milliyle bölgesel ve evrensel olaný birleþtirme düþüncesiydi.

Bu yeni medeniyet söyleminde AB üzerinden Batýyý eleþtirebilen, acý da olsa, Ýsrail’e gerçekleri doðrudan söyleyebilen bir içerik taþýrdý. Çözüm sürecini de tamamlayarak Türkiye'nin milli kimliðini yeniden yorumlamak isterdi.

Onunla Türkiye Arap Baharýnýn getirdiði meydan okumalarý haklý olarak gördü ve makul karþýladý. Türkiye’nin kendi bölgesinde ve dünyadaki rolünü yeniden þekillendirdi. Kapsamlý bir yeni inþa süreci sürdürmeye devam etmekteydi.

Ýdeallerin yaþamasý büyük adam olmayý gerektirir. Bütün fitne ateþinin sel olup zývanadan çýktýðý bu günlerde, arý duru olmak, sakin ve sükûn içinde doðruyu bilip anlamak, geniþ ve kuvvetli bir yürek gerektirir.

Türkiye bu günlere öylesine kolayca gelmedi. Türkiye çektiði sýkýntý, mihnet, zulüm ve cefalarý geride býraktý. Sayýsýz ve karþýlýksýz bedeller ödedi. Tependen bakan, inananýn ve iman edenin insan yerine konmadýðý, alay ve hakaretler edildiði, kurum ve kuruluþ kapýlardan kovulduðu günlerden bu günlere gelindi.

Türkiye, zalim ve ceberut bir idare mevkiinden, çocuk baþý okþamak için makam aracýndan inip, o çocuðun kalbine harçlýk býrakan baþ idareciler görmeye baþladý. Bir mazluma ve garibe gülümsemenin, onlar için kalp harçlýðý mesabesinde oluðunu bilenleri de görür oldu. 

Diðer bir anlamda, Türkiye kendi özüne dönmeye baþladý. Yalnýz ve yaþlý birilerinin çayýna muhabbet katacak bir Baþbakan, derdini sadece yokluðuyla paylaþan yoksul bir babaya omuz olacak birilerini görmeye baþladý.

O, Türkiye'de soðuk ve mesafeli akademik mesafeli tezlerin dýþýnda, yazdýðý ve çok tartýþma uyandýran “Stratejik Derinlik” kitabýyla ve diðer makaleleriyle daha sýcak ve atak bir tutum sergiledi.

O, bu coðrafyanýn bir kader olduðunu kabul ediyor ama tarihin kültür üreten fonksiyonunu da önem veriyordu. Kültür önemliydi. Osmanlý geçmiþ ve birikimini Osmanlýnýn dünyadaki hâkimiyetini ve o hâkimiyetin bilhassa din üstünden oluþturduðu iliþkileri yoðrulabilir,  yeniden þekillendirilebilir bir imkân olarak ele alýyordu. 

Baþbakanlýk Baþdanýþmanlýðýnda ve Dýþiþleri Bakanlýðýnda bu görüþlerini uygulama imkâný buldu. Özellikle Ortadoðu ona yerleþtirmek istediði anlayýþý uygulamasý bakýmýndan imkânlar sundu. Türk dýþ politikasý, sadece Ortadoðu deðil, dünyanýn her köþesinde Türkiye'nin aktif rol almasý gerektiðine inandý. Bunu gerçekleþtirdi de…

Bu döneminde karar üretme, ön alma, müdahale etme, taraf olma gibi yaklaþýmlarý sergiledi. Olaðanüstü derecede çalýþtý. Müthiþ bir kavram üretme ve meseleleri çerçeveleme yeteneðini sergiledi.

Türkiye’ye; Balkanlar, Ortadoðu, Afrika, Batý Asya bölgeleriyle tarihi ve organik baðlarýnýn üzerine yüklediði sorumluluklarýn çerçevesinde bir gelecek tasavvur etti...

Elbette icraatta devamlýlýk þarttýr. Devlet zirvesinde uyum ve temel deðerlerin korunmasý gereklidir. Bu toplum kendine verilmiþ 2023 ve 2071 sözünün aðýrlýðýný hissedecekleri göreve çaðýrmaktadýr.  Büyük söz verenleri büyük görevlere davet etmektedir.

O sadece kiþisel kariyer ve kabiliyeti, uyumlu bir çalýþma potansiyeli, dünyaca tanýnmasý ve iyi bir eðitim aldýðý için deðil; kimliðine özdeþ olduðu için öne çýkacaktýr. Hedefler ve ilkeleriyle toplumun beklentileri bu yöndedir.

Dosyalara hâkim biridir. O koltuða oturduktan sonra zannedilenin aksine, dýþ politika kadar, iç politika ve ekonomiye yönelik kapasitesi de ortaya çýkacaktýr. Elbette bir alýþma süresi gerekecektir. Baþbakana çok yakýn çalýþmanýn avantajýyla yeni dönem üzerinde otoritesi de kolay olacaktýr.

Türkiye gibi muazzam kapasiteli, hareketli ve dinamik, daha iyisi için istekli bir ülkeyi yönetmek kolay deðildir. Aslýnda  “Yeni Türkiye” yeni bir projenin adýdýr. Yüzyýllýk iniþ-çýkýþlý badireli bir aradan sonra Türkiye'nin yeni baþtan kurulmasý projesidir. Yeni Türkiye, Birinci Dünya Savaþý'nýn bitiþinin, yeni bir ülke inþa edilmesinin ilanýdýr.

Bu ilan ve yükseliþ; yüzyýllýk vesayet dönemine bir meydan okuyuþtur. Yeni bir toplumun kuruluþ sözleþmedir. Zihin ve yüreklerdeki sýnýrlarýn kaldýrýlmasý, dayatýlan çatýþma alanlarýnýn ve yapay siyasi kimlikli kamplaþmanýn sona erdirilmesidir. Büyük bir ülke ve büyük bir millet olmanýn, Selçuklu-Osmanlý idrakiyle barýþmanýn; tarihi kardeþliði ve dayanýþmayý, ortak hafýzayý bugüne çaðýrmanýn giriþimidir.

Yeni Türkiye demek; dýþ politikayý, ekonomiyi, sosyal politikalarý yeniden köklü ve yapýsal deðiþimler demektir. Tüm ezberlerin bozulmasý, siyaset dilinin yenilenmesi, ülkeye ve dünyaya bakýþýn kökten deðiþmesi demektir.

Ulus devletten dünya devletine dönüþün yol haritasýdýr. Ýçe dönük devlet yerine dýþa dönük coðrafyalara açýlan Türkiye demek olacaktýr. Davutoðlu'nun tercih edilmesi durumunda Yeni Türkiye projesinin en kritik eþiklerinden biri olacaktýr. Büyük yürüyüþ, bugüne kadar olandan, çok daha güçlü biçimde devam edecektir. Güçlü bir kabine ve güçlü bir halk iradesinin desteðiyle yirminci yüzyýl hesaplarýný kapatacak, yeni Türkiye'nin kuruluþuna imza atacaktýr.

Türkiye'nin siyasi tarihinde hiçbir dönemde, doðrudan seçilen ve Türkiye'ye öncülük eden güçlü bir Cumhurbaþkaný olmadý. Onunla ayný görüþe sahip güçlü bir Baþbakan ve arkasýnda millet desteðini alan da görülmedi.

Bu tarihi kýrýlma ve baþlangýç döneminde bütün bunlar bir rastlantý deðildir. Selçuklu-Osmanlý birikimi, hafýzasý ve bilincinin aktarýlmasýdýr. Dünyanýn en güçlü siyasal mirasý ile yeni bir kuruluþ þekillenmektedir.

Bu dönem, sadece Türkiye'nin deðil coðrafyanýn siyasal þekilleniþinde derin izler býrakacaktýr. Yeni Türkiye, bu anlamda, ilk kez küresel iktidar paylaþýmýnda bir aktör olarak öne çýkacaktýr.

Yeni bir ülke inþa edenlere, coðrafyaya bir þeyler söyleyenlere, küresel iktidar alanýndan pay isteyenlere bu denli saldýrýlmasý anlaþýlabilir bir þeydir. Zaman; kimin ne tür bir pozisyon tuttuðunun çok önemli olduðu bir zamandýr.

            Kýzý Hacer Baþbakan’a mektup yazarak; “Lütfen babamý iþten kovun…” dese de bu gün babasýnýn omuzlarýndaki yük daha da artacak ve aðýrlaþacaktýr. Hacer Kýz büyüdüðü için anlayýþla karþýlayacaktýr. Çünkü kaþan adamýn daha çok koþmasý gerekecektir.

O Türkiye’yi Asya’ya açtý.  Mazlumlarýn sesi oldu. Arakan Müslümanlarýna destek için bölgeye giden dünyadaki ilk Dýþiþleri Bakanýydý. Afganistan’da “Ýstanbul Süreci’ni baþlatýp, kanýn büyük ölçüde durmasýný saðladý. Geçmiþte operasyon sürerken Gazze’ye giden bir isim oldu. Suriye ve Irak’taki mazlumlarýn hep yanýnda yer aldý. Uluslararasý dile “insanlýk onuru” kavramýný yerleþtirdi.

Çeþitli ülkelerle gerçekleþtirilen Yüksek Düzeyli Stratejik Ýþbirliði Konseyleri ve Ortak Kabine Toplantýlarýnýn mimarý oldu. BM’de yaptýðý giriþimlerle “arabuluculuk” konusunda Finlandiya ile birlikte Türkiye’yi “etkili ülke” yaptý.

Davutoðlu, Türkiye için oynadý. Türkiye’ye alan açmaya çalýþtý. Türkiye’nin stratejik derinliðini potansiyel nitelikten kinetik enerjiye dönüþtürmeye gayret etti. Bunu yapmak demek, Türkiye’ye tayin edilen statükoyu zorlamak demekti. Ve bunu yapmak demek, dünyanýn etkin bütün güç odaklarýyla yüzleþmek, onlarýn ruh dünyalarýný, Türkiye’ye ve bölgeye yönelik hesaplarýný yeniden okumak demekti.

Davutoðlu’nun bütün bu dýþ temaslarý, derin bir Türkiye sevgisi, derin bir kaybedilmiþ zamanlarý telafi duygusu, derin bir medeniyet muhasebesi, derin bir kalp coðrafyasý bilinci ve derin bir milletin medeniyet kuruculuðuna iman çerçevesinde yapmýþtýr.

Ve Türkiye’nin neden bunu baþarmak zorunda olduðuna yönelik sözleri: 

“Büyük düþünmeye mecburuz. Unutmayýn, dünya bize bakýyor, Ýslam dünyasý bize bakýyor. Artýk gündemi belirlenen bir Türkiye yok, gündem belirleyen bir Türkiye var. Ortadoðu’da daha güçlü bir Türkiye bilesiniz ki daha belirleyici olacaktýr...”

Diyen bir adamý kader Türkiye’nin baþýna baþbakan yapmasý gerekir.

Ant-120814