Online Üye
Online Ziyaretçi
Son kez!..
Aşkımız niçin?
Bir ömür tüketmek için,
Sevmeler niçin?
Sağlam yüreği kanatmak için!..
Aşkı kaldıranlar, insanlara, doğaya, her şeye sıcak sevgiyle bakar,
Uzaktan-yakından ilgisi olmayanlar, “Bu adım bana yeter “der,
Ya da niye seveyim, niçin!....
Sonsuzluğa uzanan kapıdır “Aşk”, kilit yok, bir dep yeter, sonrası,
Sonrasını şair açıklar;
“Bir ufacık gök taşı,
Ben den küçüktü yaşı,
Siyahtı aşkı gibi,
Gözü, saçı-kaşı!
Pişirdi bir aş oldum,
Yendim unutuldum,
O gamzeler var ya,
İşte ona tutuldum!
Biz birbirimizi bilmez idik,
Şimdi, ölüp ölüp dirildik,
Hayatta yaşıyorken,
Bak aniden silindik!
Deste deste gül oldu,
Şair aşktan bülbül oldu,
Seslenir alemi cihana,
Yürek yandı, çöl oldu!”
Niceleri sevmiş bilmez,
Seven aşkı kalpten silmez,
El-alem güler oynar,
Aşık bir nebze gülmez!
Adını anmadan edemez,
Sarı sarı gül bilmez,
Bülbülün gülü al dır,
Başka güle gül demez!
Tecelliyi silmek olmaz,
Açkı açar, tövbe solmaz,
Oralı olmasa da sevdiği,
O yerine başka bulmaz!
Beğendiği acep neydi,
Niye yandı, neye deydi,
Anlasa da ömrü biter,
Ama “Aşkı” tattı, iyi ki “Sevdi”!….
Sözlerde kusur yoktur,
Sevilmeyen inan çoktur,
Sevilen kıymet bilmez,
Ona göre gönlü toktur! ”
İşte böyle, aşkın tarifi;
İçildiği zaman insana ölümsüzlük veren hayat suyu “Hayat çeşmesi” aşk!
Kimine göre; “Aptal aşık, sarışın düşkünü yada esmer gölgesi”olsada, alaycı tavırlarda,
Kolay anlaşılır aslında “Aşk”; Bir şairin içindeki resmidir, sevenin, özlemindeki sevgilisidir aşk!…
Başka başka biçim de olsa da sevmeli bir kez,
Ama o nihayetimiz olsa da, insan aşık olmalı, son kez!..
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
20.08.2014