ne acılar çekti bu yüreğim
varsın gülüşünden olsun benim ölümüm
gece ayın şavkı vurduğunda pencereme
vuslata erir çoktan bedenlerimiz
dil susar gözlerde iki damla yaş belirir
hiç bir şey umurumuzda olmaz
sevişmemiz tırmandığında zirveye
bedenlerimiz kalır ter içinde
tatlı bir yorgunlukla sıklaşır nefesimiz
bir sigara içimi ara verilir
yanan mumlar birbir eridiğinde
dudaklarımızla sileriz tenimizde ki terleri
dudaklarımız da kalır tuz taneleri
sönmez yürekte ki kor yeniden alevlenir
dört duvar yaşananlara şahit olur
sanki dillenir
aşk mabedimiz inleme sesleriyle şenlenir
geçmez denilen zaman da çabucak tükenir
içimizdeki köz yeniden alevlenir
bilmem bu kaçıncı uyanışıydı bedenlerimizin
sabahın ilk ışıklarıyla duyulur ayak sesleri
gelmiştir ayrılığın vakti
gözlerimizden akan yaşlar karışır birbirine
gündüz geceyle randevusuna gelmiştir saatinde
istemeden ayrılır bedenlerimiz
bir suçlu gibi kaçar gözlerimiz
küçük bir buse kondurursun dudaklarıma
ayrılığın olur ilk işareti ...
Refik
09 .08 .2014
İstanbul
(
Son Veda başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
9.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
