Uğruna canımı adadığım kadınımsın
Senin için ağzımdaki lokmamı
Bir bardak suyumu
Cüzdanımdaki paramı
Hatta yaşamlara yaşam katmak için kanımı paylaşırım
Sen benim ne oyuncağım
Ne de kankam oldun
Uğruna canımı adadığım kadınımsın
Paylaşamam seni kimseyle…
Küçücük yüreğimde kurduğum kocaman dünyam
Serap gördüğüm uçsuz bucaksız çöllerde
Yağmurumsun dudaklarıma damlayan
Ay’ımsın karanlık gecelerimi aydınlatan
Yüreğine esir düştüğüm müebbetimsin
Anlıyor musun alıp verdiğim nefes
Hayatıma can katan ses
Kıskanırım gölgende bile
Paylaşamam seni kimseyle…
Yaşamaktan umudumu kesmişken canımdan bir parça oldun
canımda
Kıskanacak her kes bizi mutlu olduğumuzda
Paylaşamam hiç kimsenin arzularıyla
Başka bedende başka tende olmayacaksın bir daha
Benin olacaksın eninde sonunda
Paylaşamam seni bir başkasıyla…
Kararmış dünyamı aydınlattın
Renk kattın monoton hayatıma.
Geçmişin izlerini unutturansın her an
Umutsuzlukta kaybettiğim yıllarımın geleceğe giden zamanısın
Bekle beni daralıyor zaman
Yaz yağmurları gibi yakınındayım mesafeler azalıyor
Hırçın okyanusları engin denizleri aştım
Sadece dikenli teller kaldı aramızda
Bekle beni geleceğim hiç ummadığın bir zamanda
Paylaşamam seni anlasana…
Mustafa KARAAHMETOĞLU
03.08.2014
