İnan umrumda değil ne şu deniz ne gece Her feryadı savurup yaşıyorken karanlık. Aşkın masum adından ne bir iz ne de hece Bağrıma vurup vurup şaşıyorken karanlık.
Şimdi tam içindeyim bitmeyen bir kabusun Hüzün denen toprağı eşiyorken karanlık Şimdi sana sarılsın taşa bağlanan yosun Bir mumun alevinde üşüyorken karanlık...
Baksana yollar uzak iki dağ ardı gibi Yıldızları koynunda taşıyorken karanlık Aysa şu gökkubbeye çoktan ağ ördü gibi Seher vakti sabahı aşıyorken karanlık.
Vaktidir can almanın tadına varsın Şair Dermansız bu yarayı kaşıyorken karanlık Bırakın bir gecenin yâdını vursun Şair Sevda mezarlığını deşiyorken karanlık.
İnan umrumda değil ne şu deniz ne gece Yüreğime son cemre düşüyorken karanlık Çözülmüyor nasılsa aşk denilen bilmece Azrail emekliyor... Koşuyorken karanlık.
( Karanlık başlıklı yazı Şiirle.ŞAİRİ tarafından 2.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
