Bu gece Samanyolu, sanki daha bir dolu,
İndirip yeryüzüne, teker teker saymalı.
Deniz kendini çekip, kuma açarken yolu,
Yürek dönüp özüne, yıldızlarla kaymalı.
"Ey kuş!" diye bağırıp, açarken göğe kanat,
Karanlığın içinde, bir ışık yaratmalı.
Sevdalar sağır olmuş, sevmek olmuş bir sanat.
Mehtabı selamlayıp, Mecnunu aratmalı.
Bir ses bana diyor ki, sen nasıl bir aşıksın?
Dilinde derman bitmez, sevgiyi çağırırsın.
Dolup dolup boşalan, ufacık bir kaşıksın.
Kimse duymaz sesini, ya nice bağırırsın.
Şu koskoca dünyada, uçmak senin neyine?
Kelebek kanadıyla, kuş gibi uçamazsın.
Narin olur kelebek, katlanır her şeyine
Kapanırsa gözleri, bir daha açamazsın.
Yaşaman bir mucize, var da çıkar tadını.
Bağışla yıldızları, koyver gitsin denize.
Yarin olmuş bir duvar, anma artık adını.
Sonbahara ererken, renk ver bete benize.
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Bağışla Yıldızları başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
2.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
