yanar yürekler özleminle
Artık kurtulmalısın
yaşam akvaryumlarında ki balık ağızlarından.
şiirlerden dökülen satırlar
konduğunda yüreğine;
saracak her yanını sessiz hıçkırıkların
dal budak saracak
sevda yüklü özlemlerin
bir ürperti de kıvrılıp kalacak
maviden kahverengiye gözlerin..
tüm tabiat seni söylenmekte
sensin dillerde,gönüllerde
Sensin,sen dayanılmaz güzellikler de.
kendi kanatlarını taşımaktasın
çizdiğin rotanda, yukarılar dasın..
biri yukarıda biri aşağıda;
iki yıldız nasıl durur ki yan yana
.fistan yeşili ipekler de kaldı sevişmeler.
çiğ düşen çiçekler.
.vur gecenin ağzına ışıktan hüzmeleri..
oynaşırken gölgesinde esintiler..
Sev daha çok,
sev tutup koparırcasına yürekleri,
. Sev ki bitsin yalnızlıklar.
Bak!!! sana özlem tutulmasındalar .
farkına varılmaz bir günü daha solar
akşam üstleri yaz anlarının ..
.Ateş saçar gibi içten soluklar;
usulca akar gider denizin esintilerine.
.Ve ne hüzünler birikir
dudakların çatlak aralıklarında
Ver sevgi dolu yüreğinden ver soluk soluk sıcacık nefesinden
Gel artık salkım saçak
doldur gönül kucağını
Şarkılar da hep sen.
Senden başkasına kör bakışlar Susanmış sevdana..
Sen gönüllerin eşkiyası
Belalısı.
Büyücüsü belki de..
Yangınlar icad edilmekte.
Gün batımı çanları çalıyor..
Dinle !!
Ellerin utanmasın
sevgi dolu elleri tutmaktan Balıklar derinliklerdeki kuytulara çekilmekte,
yürekler astığın iplere...
Bırak yüreğini maviliklere. Bırak yüreklerin üstüne üstüne.
Kaçıp gitme artık düşlere.
