Hep çocuklar ölür savaşta
Hep onların gözlerine çöker zulmün gölgesi
Kendi çocuklarını sevip okşayan eller
Hep çocukları öldürürler


Savaşta hep çocuklar yetimdirler
Simsiyah gecelerde onlar ağlar babalarına
Ne dün kalır belleğinde ne yarın
Savaş çocukları ümidin rengini bilmezler


Bir bomba düşer yanı başına
Kara bir kuş açar kanatlarını
Havai fişek değildir gökteki kıvılcımlar
Hep çocuk gözlerine dehşet serperler


Zulmün mührüdür küçük bedenlerindeki kan
Savunmasız ve biçare sinerler
Kurşun yemiş bağrında ana siperi
Bebeler doğmadan ölürler


Hep çocuklar ölür savaşta
Oysa kinsiz öfkesizdirler
Şu milletten bu kavimden veya ülkeden
İnsan olmak mıdır günahları?
Ne din ne mezhep ne ırk ayrımı
Kocaman açar yüreğini severler


Ve sonra zalimler iblisler
Kendi çocuklarını okşayan eller
Hep çocukları öldürürler.


Şükran Gülcenaz AYDOĞAN

( Hep Çocuklar Ölür Savaşta başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 1.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.