--------
gülken küle dönmek budur ceyse
sancılı bir arşda yağmura mendil ıslatmak budur
sanma ki her bulut bana ısmarlanmış bereketli bir aşk yağağından ibaret
elde olmadan yunus misali biçare yanmak budur
şimdi ellerimde solgun her karanfil ve gül
hatırımı sormaz hiç bir kuş kanadına bırakılmış selam-ı kamil
güz gülleri gibiyim der hani bilirsin bir şarkının nakaradı
güz güllerinden geçtim küle döndüm bunu bil..
ser sefil olmuş her mevsimim
ömrüm hazan ve yeniden hazan
uğramaz sensiz hiç nev bahara bu ömrüm
kahırlı mektupların vakti çoktan geçti aa vefasız
sızlayan bağrımın orta yerinde
naçiz bedenimin karadan daha kara kabrim...
tek tesellim olamadı ne şiirlerim ne ukbaya dair şarkılar
alır sürükler beni gerdanında kırılan hasret ırmakları
sor yüreğinin en ücrasına sor
hangi an sol yanıma dokunmaya kalksam
parmaklarımı yakar sana ısmarlanmış ateş-i kor
kül karası bir heceydi şiir
isminin her çarpışında
sözlerim daha büyür
gecenin bir yarısı ve hecenin köz yarasısın anla
üşüyorum kifayetsiz yalnızlığımda
sensiz her nefes alışımda
g i d i ş i n l e
seni bende azaltacağını sanıyorsun
oysa gitmek için atacağın her adımın
seni bende daha çoğaltacağını anlamıyorsun
bende sen bendeyken
yüreğimin ikiye bölündüğünü anladım
ben acılarının acılarıma
merhem olduğunu öğrendim..
--n u r e t t i n Ö N D E R
