Online Üye
Online Ziyaretçi
Olabildiğince külfetli
Hatta bir o kadar
savruk
Yıkık dökük ve eşlik
ederken hüzün
Öfke nöbetinde dağ tepe
Heyelanların sesi ve
yıkıcı gücü,
Biriken tüm enerji
Yeryüzünün merkezi
Uzağında metanet ve
sevgiden
Kılı kırk yaran o
gizemli düşlerden.
Bazen çocuk bazen kadın
Ya da heybetli bir adam
Küçük bir çocuk kadar
kırılgan
Belli izdüşümü harcanan
ömrün.
Duygu dediğin o anlık
serzeniş
Mantık terk etmiş
çoktan…
Kolay mı vazgeçmek
kendinden
Mümkün mü ayıklamak
onca çer çöpü
Haydi, haykır ne varsa
sakladığın
Kolaysa yâdsı o
hayaletleri
Kopar tüm zincirlerini.
Hadi kesin artık şu
hesabımı
Çoktan seyreldi zaman
Kolaysa çepeçevre
zincirlerle
Tutsak edin ruhumu
Nihayete erdi artık o anın
büyüsü.