Gazze diyorum,

sessiz kalmanýn acýsýný,

imkansýzlýklar içinde çýrpýnmanýn acizliðini,

yaþ deðil kan da akýttabileceðini öðrettin gözlerimize!

ve sana dokunacak kadar uzun olmamanýn utancýný

öðrettin kirli ellerimize..

Gazze diyorum,

Firakýnda  ne çok elemler gördük,

maðrur heybetine karþý..

lal ve ebkem kesilmiþ  bir avuç gülüþün, gamzelerine takýldý vicdanlarýn sesi..

ne  çýðlýklarýn sesi duyuldu  kahkahalarýmýzdan,

ne de annelerin suskun vaveylalarý!

Uktelenmiþ umut sesin,

ta içerden yakar da geçer,

ezer þimdi..

 Gazze diyorum,

Gözlerimizden düþse yaþlar,

Aðlama duvarýný  yýkar mý hýçkýrýklarýmýzla?

Yerle bir eder mi timsah yürekleri?

Sonra;

Aksa selamlar mý hüzünlü bakýþýyla..

Gazze …

ne çok þey öðrettin bize.

vurulmadan  kanayabilmeyi,

yaþarken   ölebilmeyi,

hatta bedenimiz canlý iken

ruhumuzun ölebileceðini,

suçlu yüreklerimize tekabül buyur,

Affet suçlu susuþlarýmýzý!

 Semra Öztekin – Ahmet Orhan