KALÝTELÝ YAÞAM VE ÖLÜM GERÇEÐÝ

Hepimiz çok iyi biliyoruz ki, “her nefis ölümü tadacaktýr”. Her canlý gibi bizler de, bu gerçekle karþý karþýya kalacaðýz. Yine çok iyi biliyoruz ki, ölümün yeri, þekli ve zamaný konusunda biz aciz durumdayýz. Allah’tan baþka hiç kimse bu konuda bilgi sahibi deðil. Üstelik, hiç ölmeyecekmiþ gibi dünya için, hemen ölecekmiþ gibi de ahiret için çaba sarf etmemiz gerektiðini de çok iyi biliyoruz.

Sanki karmaþýk bir paradoks içindeyiz gibi görünse de, aslýnda öyle deðil. Hangi zamanda, hangi duygu ve saiklerle, nasýl davranmamýz ve yaþamýmýzý sürdürmemiz gerektiðine çok iyi karar vermemiz gerekiyor.

Nasýl olsa ölüm var diye dünya yaþantýsýný asla ve asla kendi haline býrakmamamýz gerekiyor. Ayný zamanda, nasýl olsa ölümün zamaný belli deðil, ne zaman gelir kimbilir? Düþüncesiyle, ahireti unutup, tamamen dünya hengamesinde kaybolmak, menevi dünyamýzýn zenginliðinden habersiz olmaktýr.

Yaratýcýmýz her konuda olduðu gibi, ölüm konusunda da, bizler için en iyi ve güzel uygulamayý seçmiþtir. Eðer, herkes ölüm zamanýný bilseydi, hayat çekilmez bir hal alýrdý. Düþünebiliyor musunuz, önceden bilinen ölüm saati yaklaþtýkça insanlarýn ruhsal yapýsý ne hale gelirdi? Uzunca bir süre varsa, nasýl olsa vakit çok diye, ahireti savsaklama ihtimali artarken, süre yaklaþtýkça ise, telaþ, panik ve binbir çeþit korku, hayatý zehir ederdi.

Ölüm sürelerine baktýðýmýz zaman, kimi anne karnýnda, kimi bebek iken, kimi gençliðinin baharýnda, kimi tam yaþanýlacak yaþ olan orta yaþta, kimi de çok ilerleyen yaþlarda… Elbette hikmetinden sual olmaz.

Ölüm þekilleri ise, kimi kaza ile, kimi intihar ile, kimi kaba döþeðinde, kimi amansýz bir hastalýkla, kimi cinayete kurban giderek, kimi tabii afetler sonucu, kimi boðularak, kimi kaybolarak, kimi aniden, kimi uzunca süre can çekiþerek, kimi gülerek, kimi aðlayarak vb. olmaktadýr. Elbette hikmetini bilmekte bizler yine aciziz.

“Ýnsan kurar, kader güler” diye sevdiðim bir söz var. Bizim tahminlerimiz ve uygulamalarýmýz  ile yaratýcýmýzýn bizler için takdir ettikler, her zaman örtüþmeyebiliyor. Burada kaderle çatýþmamamýz gerekiyor. Bizim beklentilerimizin tamamen karþýtý bir sonuçla karþýlaþtýðýmýz zaman; önce sakin ve tevekkül sahibi olarak, “sizin þer zannettiðiniz durumlarda dahi bir hayýr vardýr siz bilemezsiniz” sedasýna kulak vermemiz gerekir. Ayný zamanda “görelim Mevlam neyler, neylerse güzel eyler” veciz sözü de bize yardýmcý olmalýdýr.

Eðer, kendi beklentilerimize sýký sýkýya sarýlarak, ilahi hikmete kulak vermeden, “olayý aksilik olarak”, “kör þeytanýn iþi olarak”, “aptal kafamýzýn cezasý olarak”, “baþkalarýna suç yükleyerek”, “intikam peþinde koþarak” olumsuz birtakým davranýþlarde bulunmak ve “kurban rolü oynamak”, kaliteli yaþamýn temel ilkelerine uymamaktadýr.

Bu tür olaylarda, zamanýnda yapmamýz gereken eylemleri yüksek kaliteli bir þekilde yaptýk mý? Tevekkülü manasýyla ve hakkýyla yerine getirdik mi? Þükür ve dua eylemlerini gerektiði gibi uyguladýk mý? Gerekli ders ve tecrübeleri çýkartabildik mi? Çok iyi analiz etmemiz gerekiyor.

PEKÝ, NE YAPMAMIZ GEREKÝR?

-         Yaratýcýmýz insanoðluna çok önemli bir misyon yüklemiþtir. Verdiði nimetler ve imkanlar karþýlýðýnda saymasak dahi, daha güzel, anlamlý, yararlý, üretken, paylaþan, iyilik yapan, dostluk ve kardeþlik üreten, bilgelik ve erdemlilik sahibi, þükreden, hakkýyla tevekkül eden, saðlýðýna ve yaþam kalitesine özenen, zamaný tarafýmýzdan belli olmayan sona kadar, adam gibi ve yüksek kaliteli yaþamamýzý istemektedir.

-         Ölüme ve ahirete hazýr olmak amacýyla mana denizinden hiç ayrýlmayarak; dünyayý da çok güzel, anlamlý, üretken, öðrenen, paylaþan, sevgiyle yaþayan, hoþgörülü, sabýrlý, sorun çýkarmayan, çýkanlarý da ustalýkla çözebilen, insanlýða her daim yararlý faaliyetlerde bulunan, gelecek nesillere anlamlý ve yüksek kaliteli miraslar býrakan, kalitesi yüksek bireyler olmamýz kaçýnýlmazdýr.

-         Bir bakýma çok kýsa, bir bakýma da çok uzun gibi görünen ömrümüzü, sürekli ölüm korkusuyla yaþayarak hüzünlenmek, nasýl olsa öleceðiz diye, kapsamlý ve anlamlý büyük projelere yönelmemek, yaþam sevincini kaybetmek, çok büyük tehlikedir. Bu tür olumsuz düþünce ve yaklaþýmlar, gelecek ve ahiret korkusu ile, bugünümüzün harap olmasýna sebep olur. Eðer temelsiz korkularla bu günümüzü periþan edersek, muhtemeldir ki, bu olumsuzluklar geleceðimize ve ahiretimize de hayýr soluk solumayacaktýr.

-         “Üstad Necip Fazýl’ýn “Ölüm güzel þey, hiç güzel olmasaydý ölür müydü Peygamber” sözlerini düþünerek ölümden hiç korkmadan, yaþarken ona yüksek kaliteli bir þekilde hazýrlanmak çok daha güzel ve anlamlý olsa gerektir.

-         Ölümün þah damarýmýzdan daha yakýn olduðunu çok iyi bidiðimiz halde, tembellik yapmaya, kötü alýþkanlýklar edinerek (içki, sigara vb.) israfa ve bedenimizin ölümünü hýzlandýrmaya, dargýnlýklara, kýrgýnlýklara, kaþ çatmaya, kin ve intikam tohumlarý ekerek onlarý her gün sulamaya ne gerek var?

-         “Anne-babasý yanýnda yaþlandýðý zaman, gereðini yapamayýp cenneti kazanamayanlara yazýklar olsun” diyen yüce Peygamberimizin yergisine maruz kalmamak için, anne-babasýna bakabilme  þerefine nail olanlar, sizleri kutluyorum…

-         Ölümden korkarak elimizdeki kaliteli yaþama ket vurmak, yüksek kaliteli bir insanýn iþi olamaz. Yüce peygamberimizin “kýyamet koparken dahi elinizdeki fidaný dikin” ilahi emri; Sokrates’in idam sehbasýna giderken dahi, öðrenme konusundaki örnek eylemi; Ord. Prof.Dr. Süheyl Ünver hocamýzýn ilerleyen yaþlarýnda, hocam sizi Azrail unuttu galiba sözlerine; “hayýr unutmadý, ben onunla görüþtüm bana bir þey dedi. Ne dedi hocam dediklerinde, “BOÞ GÖRÜRSEM GÖTÜRÜRÜM” dedi, þeklindeki ibretlik sözleri; merhum hocamýz Yýlmaz ÖZTUNA’nýn gazetesindeki köþe yazýsýný ölümünden iki gün öncesine kadar yazdýðýný, dikkatlice incelediðimiz zaman; ölümden korkmadan, telaþ ve panik yapmadan, dünyayý dolu dolu yaþamanýn ne kadar doðru ve önemli olduðu kendiliðinden ortaya çýkmaktadýr.

-         O  halde önemli olan, hiç boþ durmadan, bize bahþedilen hayatý bilemediðimiz süre içerisinde ölümden korkmadan, ona hazýrlanarak, her iki dünya için de, anlamlý ve yüksek kaliteli bir þekilde yaþayarak, kendimize ve çevremize ilim ve ýþýk yaymaktýr.

Selam, sevgi ve dualarýmla… Allah’a emanet olunuz..

25 Temmuz 2014 Cumartesi Bucak/BURDUR

YRD.DOÇ.DR. SÜLEYMAN COÞKUNER