Körelmedim, köreltildim
Suçlamadım, yargılandım
Tenezzül dahi etmedim
yalana
Ne varsa gücümün
yetmediği
Toparladım dağınık
kalbimi
El verdim en içten
duygularla,
Çoktan geçtim kendimden
Geçemediğim onca insana
rağmen.
Kanıksadım olmazın
olurunu
Sorgulamadım bir kez
dahi
Yanlış mı doğru mu…
Bilindik bir benim
Bilip bilmediğin var
olan tüm yetim.
Körelmişim bir kez
Erişilmez benliğim…
Yine bildiğini okuyor
cümle âlem
Ola ki tökezlesen
Şafak vaktidir dualar
dilden dökülen.
Umarsız bir o kadar
yalnız
Fütursuz belki de yerli
yersiz.
Islandım sağanakta
Kol kanat gerdim kime
inandımsa.
İstifledim ne var ne
yoksa
Bir yanda adımı çağıran
hayaletler
Bir yanda anlamsız
sorular
İçten içe yankı
bulan.
Ne yoksunluk ne de mahkûmiyet
Olsa olsa bir dirhem
huzur
Bir de kırık düşler.
Hayra alamet şu
gördüğüm rüya
Uzun ve seyrelmiş bir
yol
Çepeçevre sarılı muğlâk
yarınlarla…