Online Üye
Online Ziyaretçi
Son duruşma, karar anı
Tüm tanıklar bir bir
dinlendi.
Çoktan hükmetti karar
merci;
Yıkan, yakan
Her kim ise ortalığı
talan eden
Nüansları bile farklı
İnkâr etmek ne mümkün
Duyarken kılıfına
geçmiş onca yalanı.
Ne bir kâbus ne de
öngörü
Hayatın gerçeği
Yürekler çoktan
soyutlanmış sevgiden
Ana, mekâna hükmeden.
Mecrası büyülü sevdanın
Kanıksanmış gerçekler
Ne itiraz hakkıdır
tanınan
Ne de son sözü yürek
yakan.
Umut dediğin bir demet
çiçek
Gönül dediğin;
Haydi, kolaysa hükmet.
Sözdür kulun gözde
nazarı
Duygudur kalbin tek
aynası.
Benliğin tüm rötuşları
elinde insanın
Sevgi, hakkaniyettir
sığındığın
Zihinlerdeki o eşsiz
rabıtanın
İzdüşümüdür
yadsıyamadığın.
Gelir geçer demek ne
mümkün
Ateş yanar doğarsın
yeniden bağrından külün
Eşin dostun düşmanın hükmünün
Solar birdenbire,
dikeni batar o aciz gülün.
Neye meylersen odur
kavuştuğun
Sazdır, sözdür
nakşettiğin
Tuhaf bir ikilem boyunu
aşan
İnsanız nihayetinde
yerden yere vuran
Suçlu arama, önce bak
aynaya
Koy külahını önüne
Sorma da neden.
Dönüşü yok bu yolun
Zikretme adını asla
Kul olmanın hakkıyla
yaşa.