… AYRILIK AŞKA YAKIN YAŞIYORDU…

 

ayrılık aşka yakın yaşıyordu

ıslak   ıslak düşüyordu maviler gölgelere

cebimde mavinin sırrı

yüreğimde yokluğuna alınmış tek kişilik bir bilet

yeni yetme bir yalnızlığın hakkını veremiyorum

terk edemiyorum izini sürdüğüm aşkını

uzak kaldım teninden

uyumalıyım

gölgem cirit atıyor sokaklarında

kasabamın tenhalığında düşüyorum ayrılığımızın yollarına

ışıklar sönüyor, kör oluyor uykularım

zihnimin en boş hücrelerinde tutuşuyorum

kapısız odalarımda bitiyorum Kerem gibi

gem vurmadan,

korkularımı ve heyecanlarımı ,bırakıyorum bahçene

en mavi gözyaşlarımı ayrılığa ısmarlıyorum

gidişine susuyorum

gelsen ,horona durur kelimeler

fermuarı indirilir cümlelerimin

bu şehre fazlalığım var

huzura indirgenmiş bir dinginlik bekliyorum

şimdi bu kentin yanından gelip geçen

otoban gibiyim

silindir geçmiş sanki üzerimden

mavi kalmadı,tükendi

içinde saklanabileceğim…

aklımın zamanından sildim

hüzünlerime gömdüm

seni….

meğer ne çok sevmişim seni

ama

ayrılık aşka yakın yaşıyormuş

 

süleyman  altunbaş...bafra...27.07.2014...saat: 01:25 

 

( … Ayrılık Aşka Yakın Yaşıyordu… başlıklı yazı ılıkyağmurla tarafından 25.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.