Yap- bozun bölük pörçük parçalarý gibi o kadar daðýnýk ve bir o kadar çelimsizim ki yaptýrým gücü olmayan bilakis tahakküm altýnda…

Açýlým o denli kýsýrdý ki öncesinde. Meðer gözlerimde bir perde ruhumdaki o boðum boðum yok oluþ, dört döneniyormuþum hayatýn adsýz yollarýnda.

Adým var ya da yok belki de adýmlamaktan bile acizim o tümsekli yollarý. Bir yanda diz boyu balçýk hatýralar bir yanda müphem gidiþatý ile ahkâm kesen geleceðe dair tali yollar.

Tanýmlayamadýðým onca duygu var ki kendimle cebelleþtiðim. Bir o kadar yanýlgý hayal kýrýklýðýna uðratan beni. Kim ya da neyse beni bocalamaya sevk eden.

Çok yakýným derken uzaklaþýyorum da ve çýkýyorum yörüngemden. Derken farklý yýldýzlarla kesiþiyor yolum. Ne de olsa ýþýðýmýzý güneþten alan sayýsýz yýldýzýz. Parlak gözüken ama bazen kendi karanlýðýnda kaybolan.

Zincirleme tüm kelimeler dizilmiþ sýraya ve nöbette tanýklýk etmek adýna o deli dolu duygulara. Anlamsýzlýðý anlaþýlamamanýn ve ismini bilmediðim sayýsýz anlam yüklü kavram kargaþasý.

Nasýl bir açýlýmsa artýk. Gönül verdiðim ve bölük pörçük parçalarý bir araya getirmeye çalýþtýðým bir yap-bozun baþýndayým. Oraya buraya daðýlmýþ hatta yarýsý yok bile.

Yap-boz derken neler neler geldi aklýma. Sonsuz gözüken bir hayatýn dip notu belki de bulmaya çalýþtýðýmýz parçalar. Tamam, genelleme yapmýyorum: Bulmaya çalýþtýðým parçalar.

Gündelik hayat dediðimiz gerçek yaþam nasýl bir oyunsa o kadar çok mýzýkçýlýk yapan var ki. Ve ne yazýk ki listenin tam da baþýndayým. Biraz uyumsuz belki de ya da fazlaca aç gözlü. Tamam, itiraf ediyorum: Tam anlamýyla bir sevgi arsýzý. Olmam gerekenden çok fazla hem de.

Ýþin doðrusu, ortaya çýkan resim çok ama çok güzel. Bakýn görüyor musunuz dallarý henüz tam da görünmeyen çýnar aðacýnýn. Kendimi þanslý addediyorum zira evimizin çýnar aðacý o dimdik gövdesiyle beni çaðýrýyor yanýna ve yamacýnda, gölgesinde tüm negatif enerjimi boþaltýyorum. Bir tek ben de deðil üstelik. Ve o denli kýskanýyorum ki bu güçlü çýnarý. Nasýl kýskanmam, onun gölgesine bir tek ben sýðýnmalýyým. Deðiþemedim gitti: Çocukluðumdan beri böyleyim ben. Kim varsa sevdiðim kýyamam baþkalarýna uzanýp dokunmasýna. Benim çýnarým caným annem. Yanýnda çocuk kalabildiðim yegâne insan. Ve bir yaným yetiþkinliðin o zorlayýcý dünyasýyla çekiþirken hala baþýmý göðsüne yaslayýp hüngür hüngür aðladýðým en iyi arkadaþým.

Resim çok güzel: Onca kire pasa raðmen… En sýkýntýlý zamanlarda bile illa ki gülümseyecek bir þeyler bulmak mümkün.

Yazmanýn büyüsü iþte tam da bu noktada. Ne varsa aklýnýza gelen hoþ bir harmoni ile bütünleþip dökülüyor kalemin ucundan. Gündelik hayatta üç beþ kelimeden fazla konuþamadýðýnýz onca insan varken bu sihirli bir dünyaya açýlan bu kapý sayesinde çok hoþ diyaloglar geliþtirebiliyorsunuz. Diyalog ya da monolog. Sonuçta zehrinizi akýtýyorsunuz ya gerisi hiç de önemli deðil.

Daha birkaç saat evvelinde gözlemlediðim çok basit bir ayrýntý çevremdekilere oldukça tuhaf gelmedi desem yalan olur. Ne de olsa hýnca hýnç dolu bir metropolün önemli ve kayda deðer þahýslarýyýz. O denli bencil ve egosantrik insanla dolu ki sokaklar… Ne yalan söyleyeyim kendimi hiç de bu gruba dâhil hissetmiyorum. Daha ziyade gözden kaçan detaylar beni güne çaðýrýyor ve adýmý fýsýldýyor her köþe baþýnda. Ne telefonumun modeli ne de markadan öte gitmeyen giyim eþyalarý. Belki yüzlerce lira gerektiren marka ayakkabýlar ya da modelini sýk sýk yenilediðimiz notebooklar. Biraz da iþin içine sefil ve bencil duygularý katýn derken burnunuzu Kaf daðýna uzatýn. Adapte olamadýðým ne varsa.

Gözüme iliþen çok zayýf ve aciz bir yavru kedinin hali nasýl da acýttý içimi. Güliverin’in dünyasýnda idi adeta zavallý kayýp kedi. Canhýraþ koþturtup duruyordu ezilmemek adýna. Usulca takip etmiþ olsam da girdiði deliði bulamadým. Göze farklý göründüðümü bilmek hiç de rahatsýz etmedi beni diðer yandan. Bunu içimde yaþatmak bile mutlu etmeye yettikten sonra kime ne ki…

Bazen yanýnýzdan geçen ufak bir çocuðun baþýný okþayýp ona gülümsemek bile kâfi içinizdeki tüm negatif enerjiyi boþaltmak adýna.

Çocuklar, hayvanlar, inanç, doðanýn kaybolmaya yüz tutmuþ güzelliði onca çirkin ve adilane olmayan bir dünyaya þirk koþarcasýna.

Gerçek manada paylaþýmýn ve yazmanýn güzelliði iþte tam da bu noktada tekabül ediyor. Gerçek ve gündelik hayatta söyleyemediðim sözcükleri ve duygularý zikretmek gerçek anlamda nefes aldýrýyor bana. Gittikçe güzelleþiyor. Ýster bir manzara resmi deyin isterse bir çiçek bahçesi.

Karanlýðý asla yadsýyamam. Tahminimden de fazla yoðunluðu. Bazen bir sisin içinde kaybolmuyor da deðilim üstelik. Nereye kayboluyorsa þu ýþýk… El yordamýyla ilerleyip ne varsa içimi yakan bülbül kesiliyorum. Tabii yaný baþýmdakilerin nazarýnda daha ziyade bir karga sýfatý ile oldukça baþlarýný aðrýtmýyor deðilim. Yetmedi mi yetmiyor kelimeler. Derdim ne ahkâm kesmek ne de sýzlanmak. Ama gerçek olan bir þey var ki; haksýzlýða uðradýðým sayýsýz mecra var. Somut açýlýmý her ne kadar imkânsýz olsa da hýrsýmý kâðýt kalemden alýyorum. Tam da bu noktada güneþi görmem mümkün oluyor. Hatta gece karanlýðýnda bile vuku bulan o aydýnlýk dünyalara bedel. An itibariyle çoktan gece yarýsýný geçti belki ama yine de içimi ýsýtan ve adlandýramadýðým hoþ bir duygu ile masa baþýndayým.

Sayýsýz köyden kovulduðum doðru ne varsa gerçek ve adilane dile getirdiðim için. Ve biliyorum ki daha doksan dokuz köyden de kovulurum bu pervasýz tutumumla. Biraz pervasýz biraz melankolik ve bir o kadar duygularý tavan yapmýþ bir romantik. Kýsaca beni ben yapan ne varsa toplamý. Hane sayýsý belirsiz ve hiçbir kümenin öz alt kümesi olmayan kalabalýk bir dünya benimki tüm ýssýzlýðýma raðmen. Yaþama olan baðým ne zaman nüksetse ve ne zaman kopsam kendimden illa ki bir çýkýþ ya da varýþ noktasý peyda oluyor belirsiz bir anda ve belirsiz bir mekânda…

Bazen megaloman bir tutum sergileyebilmekteyken biz insanlar bazen de sýdkýmýz sýyrýlýyor tüm menfi duygularýmýzdan. Biraz kaybolmuþluk biraz arayýþ biraz da kafa daðýnýklýðý. Ama her þeye ve herkese raðmen koruyup kolladýðýmýz benliðimiz ve tüm doðrularýmýz peþinde koþtuðumuz.

Gerçek manada hayat o denli büyüleyici ve bir o kadar da acýmasýz ki.

Her þeye raðmen hatta kendimize raðmen…

Ýþin doðrusu, ortaya çýkan resmi gönül gözüyle görmeli: Tüm olumsuzluklarýný bertaraf edip…