Çağlayıp hiç akmadı birkez gönül argına
Geçti gitti yıllarım varamadan farkına
Kötü öğüttü beni düştüm kader çarkına
Şu çileli ömrümde acı izleri kaldı

Aşamadım bir türlü kader denen çizgiyi
Düşürmedi dilimden şu hüzünlü ezgiyi
Şimdi yazar dururum bu çileli bezgiyi
Bıktım izbe hayattan acı tezleri kaldı

Kurudu gönül yurdum yeşermezki bir daha
Yaşam denen mefhuma biçilmiyorki paha
Bir kuru canım kaldı çıktı çıkacak aha
Sarmadığı sadece kuru bezleri kaldı

Suya hasret bıraktı açmış gonca gülleri
Terk etti Ahu'larım serin sulu gölleri
Gözyaşıyla sulattı kurumuş  o çölleri
Didelerden çağlayan kanlı selleri kaldı

Her şiirde şarkıda hep ismini andığım
Teni yaktı kavurdu hasretine yandığım
Bırakıp gitti gelmez o seviyor sandığım
Aklımı baştan alan kavak yelleri kaldı

Gülşen SARIOĞLU
GüzGülü
15.07.2014 İzmir
( Kavak Yelleri .. başlıklı yazı gülüm35 tarafından 15.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.