Çocuk
Küçük bir çocuktum,sadece oyuncaklarım için ağlardım. Tek derdim oyuncaklarımdı,çok mutluydum en çok istediğim şey, çabucak büyümekti. Büyümenin böyle olacağını nereden bilebilirdim ki? Şimdilerde o eski günlere dönmek isterdim. Göz yaşlarımın sebepleri oyuncaklarım iken birden bire hayal kırıklıkları oldu. Ne kadar garip değil mi, küçükken büyümek,büyüdüğümde ise küçülmek istemem? Koskoca günümü oyuncaklarımla geçirirdim mutluydum,huzurluydum şimdilerde ise pişmanlık.. Ne kadar kötü şey imiş bu büyümek.. Pişmanlık,ihanet nedir bilmezdim büyüdüm,öğrendim. Keşke büyümeseydim. Sen büyüme çocuk, sen hiç büyümek isteme,eğer büyürsen sende hep çocukluğuna dönmek isteyeceksin. İyi değerlendir çocukluğunu doya doya gül,mutlu ol belki de bu gülüş çocukluğunun son gülüşüdür..
Tuğçe BÜYÜKURGANCI
(
Çocuk başlıklı yazı
TuğçeByk tarafından
8.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
