Sahra çölü gibi olmalı aşk
Bazen çıkan fırtına da kum dolmalı gözlerine
Ağladığı belli olmasın
Gözlerinden akan yaş gözlerine dolan
kumdan sanılsın diye.
Bazen cehennem gibi yakan güneşte kavrulmalı can
Çatlamalı dudakları susuzluktan
Ki kan kustuğu belli olmasın
Okyanus gibi olmalı sevda
Dibi görünmeyen derinliği belli olmayan
Aşılması güç,çıkan tufan da savrulmalı bir sağa bir sola
Dalgalarla boğuşmalı insan
Bazen batmalı derinlere, bazen çıkmalı su yüzüne
Bazen de su yutmalı, acı ve tuzlu
Yakmalı ciğerini ki bilinmesin içinin yangını
Ulu çınar gibi olmalı aşk.
Kocaman dallarıyla ser çekmeli semaya
İri kökleriyle tutunmalı toprağa
Sım sıkı
Bırakmamalı sevdiğini
Öyle her esen yelde yalpalamadan yıkılmadan
Kol kanat germeli canana,devrilmeden
Velhasılı sevince
Yürekten sevmeli kocaman.
Sevmeli ki, sevilen,
Sevildiğini anlamalı
Dağ gibi
çöl gibi
okyanus gibi
