Anılardan bir demet, her gece hayalinde
Damla damla yaş ile, misafir olur yine
Şu küçücük dünyanda, bilinmez vebalinde
Koyver gitsin be şair, sevmek senin neyine
Aynaya baktığında, uzamış gümüş saçlar
Senle bağlayan yalnız, bahçendeki ağaçlar
Bir ortanca, bir kaç gül, malum bir de ıhlamur
Durdurmuşsun dünyayı, ineceksen in bari
Bunca zulme dayanmaz, yüreğindeki hamur
Boşa mı taktın küpe, budur hesabı cari
Kibriti çaktığında, görmez yüreği açlar
Senle çağlayan yalnız, bahçendeki ağaçlar
El bilir, alem bilir, yiyip bitirdi sancı
Hazirandan Temmuza varmaya ramak kaldı
Mevsimler gelir geçer, onlar konuk sen hancı
Bir sevmektir tutturdun, aklın başından aldı
Yüreğe aktığında, yeşillenir yamaçlar
Senle sağlayan yalnız, bahçendeki ağaçlar
Seyyah olup gezersin, çelebilik timsali
Kafesinden uçsan da, özgürlüğün nerede?
Dünya kazan sen kepçe, gülseydin bir kerede
Misalde mana varsa, hani ki kuş misali?
Şimşekle çaktığında, amaç olur araçlar
Senle ağlayan yalnız, bahçendeki ağaçlar
Deniz, güneş, gökyüzü, doyurduğun martılar
Masal gibi bir köyde, yaşıyorsun daha ne?
Acıya alışmışsın, sevmek belki bahane
Bir tek başın, bir oğul, heybende ki artılar
Kafaya taktığında, hüsran olur tüm maçlar
Senle ağlayan yalnız. bahçendeki ağaçlar
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Bahçendeki Ağaçlar başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
7/1/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
