Hayat düş mü, gerçek mi? Bu yalnızlık neyin nesi?
Sabah olur, akşam olur, sonra bir bakmışsınız yine sabah
Darağaçlarında hissettiğimiz kadar şu canı
Yüreğimizde hissederiz sevgi dolu bir çok anı
Küller altında kalmış ateşler
Sönmeyen ateşler
Yanmayan ateşler
Sıcacık yapan, ya da buz gibi soğutan kanı
Ateşler, ateşler, ateşler...
Bir bakarsınız güneş dağın ardında
Bir bakarsınız ay sularda
Yıldızlar, yıldızlar mı? onlar hovarda
Gecenin sessizliğinde kaldırımlarda ayak sesleri
Kim ki yürüyen? Neden bu saatte?
Nereden gelir, nereye gider?
Belki hali bin beter...
Düşlerimde sevmek, sevilmek, düşlerimde ölmek
Gerçekte sevip sevilmemek,
Yaşamak inadana, ölememek...
Ve kanar yara
Dudaklarında eski bir şarkı
Akşamın çöküşüyle azar gecenin matemine mahkum
Yüzünü tebessümle örtmeye çalışsanda
Ellerini dua için açarken bellidir halin
Sanki arkanda bir ayak sesi
Gölgenden irkilirsin
O kadın umut bağlarken halen, sen yavrunu düşünürsün
Hanginiz günahkar, Allah bilir...
Ve soğukluğu ellerinin
Bir kez daha açarsın duaya
Ansızın siliniverir hatıralar ve geleceğe dair umutlar
Başbaşa kalırsın Tanrıyla
Sevecen eliyle annen okşar başını uzaklardan
Kimsenin dönmediği yerden
Birden hovarda yıldızlar parlar üstüne
Konuşursun onlarla
Ve şafak vaktini bekler
Gün dönünce yüzünü güneşe dönersin
Kim mi anlattığım?
Sensin...
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Hayat başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
6/29/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
