Hatıra kalır diye
belki bu son satırlar
Gönlüme düşenleri
buraya karaladım
Sevdamı hece hece
şiire sıraladım
Belki bir gün anarsın…
Belki bir gün hatırlar
Yoksun kalmış
yüreğin sevilme duygusundan
Ağzımla kuş
tutsam da giremezdim gözüne
Fırtına koptu
çoktan döndü gönlüm özüne
Bir devi
uyandırdın daldığı uykusundan
Demek herşey
yalandı, bir oyun imiş gayen
Silmeye çalışırım
bıraktığın her izi
Nasılsa
bulursun hep aşkı bilmez çömezi
Seninde kalleş
diye anılacak hikâyen
Sen düşlerin
katili sen cinayet sebebi
Sen dünyamı
karartıp beni ateşe atan
Aşkımı zaaf
bilip parmağında oynatan
Unutturdun
sonunda Emre’ye de edebi
Hayat
yolculuğunda yorgun düştü bedenim
Yıkılırmış
demek ki en güçlü insan bile
Ben ölünce
adımı bin defa ansan bile
Neye yarar sarmışken
bedenimi kefenim
20.05.2014 SALI [E.Y]