Sustu gözler; Gecenin en mahrem karanlığında Dil pas tuttu yalnızlığın koynunda Ebesi belli olmayan gözyaşları Kendini bıraktı en tepeden Ve gecenin hüzün bekçisi gülümsedi Yine bendesin bu koca deryada...
Sustu sözler; Dilin kemiği olsa ne yazar Issızlaşan yetim düşünceler Darağacına takılı kaldı Umudumun ipini Rüzgar savurdu arsızca İnşa edilemeden çöktü Yine bendesin dedi geçmişim...
Sustu kalem; Daha ilk harfi yazamadan Kapadı gözlerimin farını Düşüncelerimi köreltti Haykıramadan boğazıma düğümledi Umudumun ışığı yandı siyahi Yine bendesin dedi hayallerim...
Sustu şair; Gecenin gölgesine yaslandı İçinde kopan fırtınanın dinmesini bekledi Karabulutlar bir kahkaha attı etrafında Çaktı hayatın sillesini ensesine Kalem düştü elinden Çaresizce sustu ''Yine bendesin'' dedi kader...
( Yine Bendesin... başlıklı yazı Polat Tek tarafından 1.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
