Online Üye
Online Ziyaretçi
1
Çok uzağa gittim bugün
İlk sabahına dünyanın
Uyandım lacivert güneşe
Dağılmıştı toz bulutu
Çiçekler böcekler pür neşe
Dinginliğimde suküre
Yıkarken tatlı bir meltemle yüzümü
Ebrulanan gönül bağıma
Serdi rengini yediveren
Senden gelen koku
Goncasında gülün tüllenirken dudağıma
Öpücüklendi erguvan
İçerken şarkıyı yudum yudum
Saklanan tebessümünde
Sundu elmayı rüzgar
Sen ve ben
Giyerken pembe mantoyu
Gülümsedi incir yaprağında bahar
Kaburgam olmasa göğsümde
Kalbim vahşi güvercin
Tükenmesin diye nesli
Koydu kafese yaratan
Songül Bulut