Bir kadın ve bir adam vardı tuvalde Kayaların üzerinden mavi sulara bakan Yılların intikamıydı bu, Kırmışlardı prangalarını Özlemle kucaklaşma vaktiydi artık Destansı bir aşkın masalıydı yazılan
********************
Arayış mıydı, yoksa aldanış mı, Sebepsizliğime cevap mıydı varlığın? Yırtılıp atılan sayfalara Yeniden başlayınca yazmaya Eksi sonsuzdan artı sonsuza uzayan Çözümsüz bir denklem oldun sayfama
Köprülerin altından akmıyor ki nehirler Yerle bir ediyor birileri bu şehri Sen olmadan sığamıyorum hiçbir resime. Gecenin kıskacında boğulurken gündüzler Yudum yudum içecektim oysa, Gözlerindeki nemi… Sen yoksun Varsın olsun; Yine hep özleyeceğim seni…
Gidişlere ayarlıydı saatler, Aşk ihaneti barındırmazdı bildim Yüzünde izi kalmış eski sevdalarınla Kanatlarımı kopardığın gün adını sildim Masallara kanmayacağım artık Kan/a/dığım yeter… Ben bir şafakta kazandığım haklı savaşımı Bir grup vakti adaletsiz yitirdim…
Yüzüme vurma dibe vurmuş ruhumu Yazgım sen olacaktın Kaybetmeseydim yolumu…. Parçalandı tuval, Yırtıldı resim, Boş kaldı çerçeve…. Ve işte, masalın sonu.. .................
( Kırık Tuval başlıklı yazı DENİZZZ tarafından 21.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.