Onun Da Yansın Canı
ONUN DA YANSIN CANI
Gönül telime değer, anlatılmaz bir sızı
Gözlerimi kapatsam girmiyor ki düşlere
Alnıma mı çalınmış, onsuzluğun yazısı
Gamzemden ayrı gezdi yenildim gülüşlere
Efkarıyla ağlattı, bir kez gülmesin yüzü
Yokuşlara tırmansın, asla görmesin düzü
Hasretin okunuşu gözlerimden süzülen
Eksik kalan lisanı tamamlayıp anlatsa
Nafile bu sevdaya tek ben oldum üzülen
Yazdığım son satırlar kulağını çınlatsa
O da ismim anarken, inim inim inlese
Karanlık dem alırken sessizliği dinlese
Kora düşsün ciğeri, beddua etmiyorum !
Dardayım yâr dedi mi ben olurdum merhemi
Bir daha sever mi ki yok yok zannetmiyorum
Sevdaya kanasın da kimse sunmasın emi
Bir damlaya aç kalsın, aşkın meyi göl olsun
Yeşil, mavi görmesin; dört tarafı çöl olsun....
Hangi çığlık ses verir, suküne bürünürken
Sevdamın gülü soldu, kayıp ömrün baharı
Şafak söken sabahta hazanım görünürken
Nasıl bir yangın ki bu durmadan yanar harı
Elimde birkaç resim, maziden kalma anı
Diliyorum Allah' ım, onun da yansın canı
ELİF KESKİN KARABULUT.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ
KAYIP DÜŞLER/2009
(
Onun Da Yansın Canı başlıklı yazı
Şiirle.ŞAİRİ tarafından
20.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
