GARİP ÇOCUK
kendisinden büyük yükü taşıyor
sokak köşelerinde
garip çocuk ağlıyor
ne ayakkabısı,ne giyecek elbisesi
nede üzerine örtecek yorganı var,
gecesini gündüzüne katıp
sokaklarda dilenir
ağlar iki çeşme göz yaşlarıyla
kim,kimsesi yokmudur?
garip,garip yaşar
karanlık gecelerde yalnız başına
hayata tutunur
elbisesi olmadan
yağan yağmurlarda ıslanır
dünya köşesinde yaşar bir
garip çocuk
annesi,babası yokmudur?
bu garip çocuğun
çöpteki yırtık elbiseleri
yeni elbise diye giyer
garip çocuk
yaşı,canı,bedeni küçük
garip çocuk
soğuk havalarda
mini,minik elleri,ayakları üşüyor
kimlerden bu garip çocuk
aç,susuz,yaşam mücadelesi verir
garip çocuk
yırtılmış can gömleği
tek başına yaşamaktan
dünyaya,hayata,yaşamaya küsmüş
garip çocuk
gidecek yeri yok
yatacak yatağı yoktur
başını koyacak yastığı bile yok
üşüyen,donan,canını,bedenini ısıtacak
bir sıcak yuvası bile yoktur
sahipsiz yetim kaldı
garip çocuk
vay vay garip çocuk
sana baktıkça yüreğim parçalanıyor
insanlık değeri,kıymeti olmayan
ölümlü dünyada bizde
senin gibi garip insanız
acılar,üzüntüler içerisinde yaşıyorsun
garip çocuk
gücenme,utanma,isyan etme
bahtsız garip çocuk
yaşamak,hayat,dünya
dökülen göz yaşları gibidir
birgün dökülürsün yerlere
birgün ise çiçekler gibi yeşerirsin
bi anda ummadığın anda
yaşam yıldızların çoğalır
o zaman seni güzel hayat,
güzel yaşam bekliyor seni
garip çocuk
gözlerinden göz yaşları değil
kanayan yüreğinin kanları akıyor gözlerinden
garip çocuk
ağlama,üzülme,
garip çocuk
elbet birgün sende güzel hayatı yaşacaksın
buz tutmuş canın,bedenin
elbet birgün sıcak yuvan olduğunda
eriyecek,ısınacak
elbet birgün seninde
annen,baban olacak
utanma,dim,dik ayakta dur
küçük boynunu bükme
küçük boynun dik olsun
insanlıktan,imandan,dinden çıkmış
içinde allah korkusu olmayan
içinde vicdan,merhamet olmayan
insanlar utansınlar,boynunu
yüce allaha karşı büksünler
onca yükü taşımaktan
minik ayaklarını yaraladın
minik ayaklarına nasırlar bağlanmış
hiç üzülme,dünya hamallığı hiç bitmez
ŞAİRİ:YAZARI:ZAZA MAHSUN TUĞRUL
06.03.2014