Uzun ince bir yola çıkmış idik seninle

Yokluğuna kahredip karaları bağladım

Belki de övünürsün güzide eserinle!

Karabasanlar çöktü bir anda omuzuma

Sen yoktun düşlerimde yine yalnız ağladım

 

Her düşüm yıkık dökük  dört yanım hicran dolu

Anlamıyor dilimden  hiçbir Allah’ın kulu

Acılar öğretti ki çetinmiş sevda yolu

Yüreğim kilitlendi,  dillerimse lal oldu

Sen yoktun düşlerimde yine yalnız ağladım

 

Dert yığıldı üst üste,  bilmem bu nasıl furya

Gecenin çığlıkları  sanırım eşsiz arya

Kendim de inanmıştım ben denizdim, o derya

Düşten ötesi düşmüş ben de o an anladım

Sen yoktun düşlerimde yine yalnız ağladım

 

Bilmem ne suç işledim sensizlik mi günahım

Yaşadığım zulümden arşa değer mi ahım

Bir gecenin koynuna sığmazdı ya  eyvahım

Yine de bir umutla çıkıp gelecek sandım

Sen yoktun düşlerimde yine yalnız ağladım

 

Bu nasıl bir işmiş, bu nasıl bir kördüğüm

Yoksa hep yalan mıydı  gözlerinde gördüğüm

Yokluğundur sanmışken defterini dürdüğüm

Kalemlerim kırıldı, anladım ki öksüzüm

Sen yoktun düşlerimde yine yalnız ağladım

 

Ben ona yaren idim sözde olmuştu ece

Dosteli'msin demişti, belki binlerce gece

Dilerim ki çözülür  aşk denen bu bilmece

Geceye umut ektim  duy beni be can özüm

Sen yoktun düşlerimde yine yalnız ağladım

 

( Yine Yalnız Ağladım başlıklı yazı B.YILDIRIM tarafından 19.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.