Hatırlar mısın; Kır bahçelerinde gezerken, Bana beyaz papatyam derdin Ben de hissederdim kendimi her papatya dalında...
Artık deme sevgilim! Yoldan geçen çocuklar Yapraklarımı birbir yoldular Ezdiler hem de dallarımı Geçenlerde de o kadar canım yandı ki....
Bir çift sevgili geldi, oturdu yamacıma Uzun müddet konuştular, dinledim onları Sonra kız döndü, uzattı ellerini bana doğru Sevecek sandım, okşayacak sandım, bir sevinmişim ki...
Sonra kahroldum tabi Nereden bilecektim, yapraklarımla fal bakacağını Acımadan yoldu yapraklarımı ’Seviyor’ dedi, ’Sevmiyor’ dedi, ’Seviyor’ dedi, ’Sevmiyor’dedi ’Seviyor’ dedi, ’Sevmiyor’dedi....
Ah ,ah ! Nereden bilecektim başıma gelecekleri Sevmiyor demesiyle paramparça etti beni!
Bana papatyam deme, olur mu sevgilim? Kır bahçelerinde papatyaları rahat bırakmıyorlar Onlar çiçek değil diyerek, saygı duymuyorlar Papatyanın da gururu var, var ama bilmiyorlar Sana kızmadım sen papatyam diyorsun diye Ama bundan sonra deme artık, deme!
Bak başıma neler geldi, birer birer anlattım Gülüm de, sümbülüm de, bahçemde öten bülbülüm de Ama papatyam deme artık! Bana papatyam deme artık!
( Papatyam Deme Artık başlıklı yazı Şiirle.ŞAİRİ tarafından 18.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
