Online Üye
Online Ziyaretçi
Yavuz Sultan Selim han Mısır seferindeydi
Osmanlı ordusu günlerdir at üstündeydi
Çölün sıcaaklığından ordu bunalmış idi
Güneş tam tepedeyken ilerlemek çok zordu
Aniden Sultan Selim iniverdi atından
Onu gören tüm ordu at in yaptı hep birden
Kızgın çölde bir zaman güçlükle yol aldılar
Neden sonra yorulup iyice bunaldılar
Vezirlerden birisi sokuldu çekinerek
Padişahın önünde eğildi diz çökerek
Sultanım! ferman sizindir atınıza binseniz
Kullarınız çok yorgun,onlara hak veriniz
Yavuz Sultan Selim han başladı ağlamaya
Gözlerinde pınarlar maniydi anlatmaya
Ordu'nun önünde yaya yürürken peygamber
Nasıl atından inmez benim gibi bir nefer
Böyle imanlı kalple kazanıldı her zafer
Nihat Gülle
Şair ve yazar