Derin sızıların kelepçe boğumundan sızar yağmurun irini

Düş sarnıçlarına erkenden inse de bulutun kiri

Yapışkan cümleler sağarız biz evrenden şiire

Mavi üşür/dü kendi derinliğinde...

Mevsim dalgalarıyla örselenen umarsızlıktır sancımız

Darılırdı şiire nakarat

Telde türkü yalnızlığına sarılır

Giderdi avuçlarımızdan sevinin ılıman mevsimi

Ve her düş gün gelir yalnızlığın kollarında

Yine kendi içine devrilirdi....

 

Dil/anları süzerdi, rüzgâr hazin eserdi

Mağrur b/akışlarıyla sokuldukça yangın gülüşlerimize

İncinirdi yaprakları günlerin

Vakitler eskitirdik kuru özlemlerin hicaz seherlerinde

Lambanın isli gölgesi vururdu aşka

Damıtılmış ezgilerle sarılırdık ah kendimize!

Aşk y/akardık gönlümüzün kırgın ocağında

Kıyam düşler sokulur iken yüreğimize

Nafile özlemlerin mor adasında sevgiyi yazardık

Dünlerin pastili acırdı o an dilimizde…

 

Kılıç arardı anılar gecelerin kekre saatlerinde

Sevda bekledikçe yâri, mevsimler üşürdü

Ilık ırmaklar geçerdi göğsünün derinlerinden

Yokluğu seviyle bölüşürdü menekşe bakışlı kadın

Lila renkli zamanlar dönerdi eskimiş bir fonda

Yılgınlığı şarkılarla örselerdi aşka muht/aç bakışları

Ihlamur bakışlı günlerdi asırlardır beklediği

Aşk yamalı sözlük ve yasaklı bir kitaptı

Çığlıklarla ömür yüklerdi usuna sevda

Umut göğsündeki doğurgan ırmaktı…

 

Selahattin YETGİN

( Mavi Üşürdü Kendi Derinliğinde başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 17.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.