Ne vakit endiþe etsem
Ruhumun sessizliðinden edep edip boyun büksem
Nasibin her halinde ümitlerimle yüzleþsem
Hazanýn çehresinde ki ibretle kal etsem
Sözün bittiði yerde gömülsem
Aþk þiarýyla yüzleþip
Hiç ah etmesem

Dünya yalan derler
Yalancý olan kimdir ve hangi saiktir bilmezler
Belanýn ahdiyle yüzleþmeyi hesap etmezler
Nefsin alinde nefeslenmeyi bilirler
Kalbi ve ruhu niye dinlemezler
Þehretmek için niyetlenip
Ýdrakini sindirmezler

Aklý alýnan kimdir bak
Kalbiyle konuþan çocuklarýn þevkiyle ak
Adab-ý muaþeretten uzaklaþtýrma nefsimi ey hak
Edepten ari nefeslerin sefilliði kim için fark
Yüzsüzlük neden iltifat görüyor
Kul köle olan hep aldanýyor
Ýman taklitle yaþanýyor

Nefsine paye veren nankör olur
Esaretinde inler ve bir ömür girdap olur kurur
Ruhu ve kalbi figanýn halinde ki korkudur
Akýl ve izan nedensiz mi kime sorulur
Vicdan her dem halistir okunur
Gönül sahibi adýna konuþur
Hak için nasýl sarhoþtur

Kalp, ruhun sahrasýnda umuttur
Þevkin erkinde, emeðin fevkiinde ki sonuçtur
Kul olmak, hak ve hakikatin rengine boyanmak aþktýr
Sevdasýnýn firkatiyle dem içinde yaþamak farktýr
Ýhsan ve inayet için feda olmak vefadýr
Sadakatle ihlasa yapýþmak ardýr
Ruhun kelamýnda ki hazdýr

Arif olan hakikatin emrindedir
Zarif nefes edebin halinde ki ülfettir, nazendedir
Kabalýk, hamlýðýn ve cehaletin remindendir
Asabiyet talim edilmedikçe bir þerdir
Hulüsi kalp ancak takva iledir
Yargýlamak kimin iþidir
Aþk vicdanýn vecdidir

Mustafa CÝLASUN