Özlemdir aşkın mihenk taşı;

Yürek sızlatan, en derinden yakan.

Ömrün de gönlün de baş belası,

Adeta İstanbul’un iki yakası:

Öylesine uzak, bir o kadar yakın.

Yürek burkan bir hikâye;

Kerem ile Aslı,

Tahir ile Zühre.

 

Ne sözler kâfi gelir

Ne kâğıt kalem,

Çok şey imkânsız

Yaşanır mı dertsiz tasasız.

Bedeli zordur sevdanın

Yaşar gönül payına düşeni,

Kül olur,

Bilinmezliklerde savrulur.

 

İki ucu keskin bıçak;

Ne cakasından geçilir

Ne yardan geçilir,

Ne de tasasından.

Neşe bir yanda

Hüzün ile kol kola;

Dirayetsiz bir yürek

Kordur yakan kürek kürek.

 

Seyrindeyim dümdüz olmasa da yol

Ne sen söyle ne de bana sor.

Yeter mi yetmez mi bilmem

Şu ahir ömrüm;

Her şeye değer

En derine gömdüğüm.

 

 

 

 

( Özlemdir Aşkın Mihenk Taşı başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 15.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.