akasya yağmurları papatyalarını döktü
ıslanıyorum altında sensiz sessiz büyüyerek
yosun tuttu kahve telvesi küf kokuyor oklar
papatyalarım sarardı soldu fallarda çıkmıyorsun

yürüyorum akasya ağaçlarının altında
ıslanmış kalbimle
papatyalarımı bırakıyorum 
seviyor sevmiyor döküntülerine

ağaç köklerinin dibinden akasyalar
papatyaları filizleniyor tekrar
fallar sensiz sessizliğin hüzün kokar 
sensizliğim soğuk rüzgâr 
bu yüzden olmalı ki sessiz kalmalar
güneşe yürüyorum
kanıyorum güneşin kızıllığına 
batamıyorum sen yoksun diye

sen gelmeden sellenemiyor
gitmeler gılmanı sen
gelmeler perisi ben
düşünsen anlarsın
dolunayın doyumsuzluğunu
yunusun yosunluğunu
kurtluğun kurtluğunu
güneşin ateşini

yarinin yarenliği gül şerbeti ıslatıyor
tekrar sana sırf sana şıranalarak ölmekte
ölümü şerbet bilip dirilmekte

güneşe yürütüyorum sevdamı
yıldızlardan seni düşlerken
toprak kokuyor tenim

güneş ve ay şekvasına tango yapıyor
bir bebek sesi kelebek kanatı ucunda
hayalini ıslatıyor akasya yağmurları altında

sonra bir buse dudaklarımda
tenimde sıcak bir tüy kanadı dokunuşlu
kar beyaz pembe haziran geceleri düşlerim
lal oluyor aşk sıcağı yakarken 
hüzünlerin lali ateş
varlığının güzelliğine sığınıyorum
emanetin mirasım boyun borcum diye

kalbin gitmeyi becerebilmişse acısız
akasya yağmurlarında ıslanırım gene ben sensiz
yeter ki göz-danesi papatyalarımı susuz bırakma sensiz

 
Gülay GÖKTÜRK
( Akasya Yağmurlarında Islanıyorum Sensiz başlıklı yazı GöktürkGülay tarafından 10.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.