İnsanları gerçek yüzleriyle

Tanıyorum artık!

Sadece onlara gülümsüyorum

 

Zaman, o kadar değişti ki

Eskiden aşk sonsuzdu

 

Şimdi ise aşk

Bir  gecede   tükenip, biten! 

İnsanlık o kadar ucuz olmuş ki

 

Zalimlere, göz açık deniliyor

İnsanlara,  önem  verenlere   ise

Enayi veya saf deniliyor

Devir böyleymiş

 

Bu devirde,

Her şey çıkarlar üzerine kuruluyor

Hiç  ölüm  yokmuş  gibi  yaşanılıyor

 

Maneviyat yerini, çıkarlara  bırakmış

Bir de denilmiyor  mu

Zaman!

 

Ben bu zamanın içinde ,

Yaşamayı öğrenemedim

Zamana  ayak  uyduramadım

Geride kaldım!

 

Ben bu zamana

Sadece uzaktan bakıp  gülümsüyorum

( Zaman başlıklı yazı beyhan ilhan tarafından 3/26/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu