Online Üye
Online Ziyaretçi
Gerçekten tanısaydın beni
Anlardın seninle ne savaşlar verdiğimi
Nelerden vazgeçtiğimi bilirdin
Kapkaranlık dünyamın güneşidin
Kalbimin anahtarıydın
Gerçekten tanısaydın beni, anlardın
Artık kapattım kapılarımı
Gömdün ruhumu
El fatiha mı okursun, bedua mı edersin
Bilmiyorum
Tek bildiğim sen benim canımdın
Hiç görmediğim aşkımdın
Uğruna
Şiirler yazdığımdın
Şimdi ise;
Yokluğunla yok olan
Varlığınla yanan
Yıkık bitik, harabeyim
Elimde kırık bir kalp
Yorgun bedenimle
İncinen gururumla gidiyorum
Gerçekten tanısaydın beni
Anlardın !
Seninle kilitli oldğumu
Elveda derken bile
Seninle dolu olduğumu
Görürdün
Elveda!