Online Üye
Online Ziyaretçi
Ben gecesi sisli karanlıklara karışmış maziden geliyorum.
Ben ki; adımı tarihe yazdım bu güne sesleniyorum...
Dinle ey milletim! Ben sana unutturulan zamanlardan geliyorum. Sen beğenmezken dünkü ekmeği ben küflüsünü bile bulamadım.
Sen ziyan ederken her şeyi ben aç susuz kaldım. Bıyığı bile terlememiş çocukken ana kucağından çıktım.
Söz konusu vatan dediler teferruata bakmadım.
Nenemin dizinde masal dinlerken, mahşer ateşlerinde yandım. Rengi kanım kadar kırmızı ay yıldızlı hilal, bayrak yârim oldu ülküm istiklal. Sen lüks otomobillerde geziyorsun ben kağnı arabasında. Sen ışıklı caddelerde ben dağlarda.
Sen markalı ayakkabınla ben yırtık postallarla. Sen yaşayasın diye bu gün özgürce, ben şehit edildim dün zalimce. Şimdi bak etrafına şu gökdelenlere şu pırıltılı vitrinlere. Çağ değişti de, niyetim iyi niyet, şu uyduruk modaya uy, de ki bu medeniyet.
Vazgeçmişsin kimliğinden Türküm diyemiyorsun. Aklın bu kadar mı karıştı doğruyu bulamıyorsun? Hani uğruna can verdiğim sınırlar, hani türkülerim al yazmalı kızlarım? Hani yeşil ormanlarım o tertemiz kıyılarım? Binlerce yıl anlatılsa yetmez, kurtuluş destanıma, bu kadar genç yazılmamıştı ölüm genç alnıma.
Sen başın dik vicdanın hür, yaşayasın diyeydi çabam, karda buzda üşüdüm yoktu sırtımda bir abam. En ağır şartlarda bu vatan için savaştım, unutma beni diye adımı tarihe yazdırdım.Kırıldım incindim kemiklerim sızladı, ruhumun makberinde sitemim çınladı. Sen gafil sen ki; atalet içindesin uyuşturulmuş beyninle kendini kaybetmektesin. Ben gecesi ay yıldızlı tarihten geliyorum. Ben hatırla artık diye göklerden sesleniyorum.
Adım Ahmet, Mehmet, Ali, Hasan. Doğudan, batıdan, Anadolu’dan yurdu için can veren binlercesinden biriyim.
Ben bu mukaddes vatan için şehit olmuş ceddinim!
Şükran AYDOĞAN / GÜLCENAZ
YALOVA / 17. Mart.2014