Hayat senden dersimi aldım
Çok yükseklerden uçardım
Çok bilmiştim
Yıkılmazdım
Yüksek dağların doruğundaydım
Hayata, yenik düşmem derdim
Ama şimdi! hayat
Canımı acıtıyor canımı yakıyor
Benden koruyucu meleğimi alıyor
Annemi
Annem nereye gidiyorsun
Yokluğuna alışamıyorum
Meğer senin varlığınla nefes alıyormuşum
Can buluyor muşum anne
Hayat canımı yakıp kavuruyor
Ellerimin arasından yavaş yavaş kayıyorsun anne
Bütün sevdiklerimi umutlarımı ….yavaş yavaş
Her şeyimi alıyor,
Hepsinden öte seni benden alıyor, hayat
Uçurumdan aşağıya itiliyorum
Annem sensiz ne yaparım
Kime anlatırım yanlışlarımı, doğrularımı
Kim yanar bana
Kim dinler senin gibi
Kime güvenir kime sırtımı dayarım
Senin sıcaklığını, kokunu kimden alırım
Nasıl savaşacam hayatla sensiz
Gitme beni yanlız bırakma kurtlar sofrasında
Hayatla savaşmayı öğrettin
Sensiz nasıl savaşırım
Boynu bükük, sensiz yetim kalırım
Yetimlik bana yakışir mı yakışmaz
Nasıl gelebilirim mezarına
Nasıl yüzüm tutar
İyileşeceksin gözlerine baka baka yalan söyledim
Sormaz misin bana kızmaz mısın
İyileşecektim ! mezarda ne işim var ,diye
Bende seninle oradayım anne
Sen bir kez, ben bin kez ölüyorum
Göz yaşlarımı içime akıyor
Göz pınarlarım kurudu
Seni ölüme hazırlamak ne demek biliyor musun anne
Senin sesini duyamamak düşüncesi
Senin gözlerine bakamamak, sana sarılamamak
Ayak sesini nefes alışını duyamama
Ne demek biliyor musun
Aylardır yaşayan ölüyüm anne
Senin yaptığın yemekler boğazıma diziliyor
Senin gideceğini bilmek
Ve her gün gitmeye biraz yaklaştığını görmek
Beni kahrediyor anne
Seni ölüme hazırlamak
Şimdi senin ellerini öpememek, seni koklayamamak
Doyunca anne diyememek düşüncesi kahrediyor beni
Saçımı tarar okula yollardın
Bense saçına merhem sürüp seni
Ölüme hazırlıyorum anne
Sen büyümem için savaşıyordum
Bense seni kaybetmemek için
Zalim derdin şifası yok
Acısı çok gideni tek
Ağlayanı çok
Yetimi çok
Sonu yok
Kurbanı çok
annem