Hapsolmuþuz ömür boyu küreye,
Döner durur biz üstünde var iken.
Kimse bilmez iþler varýr nereye,
Hayalimiz geniþ, zaman dar iken.

Sonsuzluðu rehber edip sözüne,
Elde deðil gelmek dünya yüzüne.
Bir de yanar sevda koyup özüne,
Ayrýlýða düçar olduk yar iken.

Güya ömür sürdük, biz de bilmeden,
Yapamazdýk hesap kitap gelmeden.
Bir çoðu da hesap vermez ölmeden,
Gerçek hesap biter kabre kor iken.

Herkes bir yol tutmuþ, gider yolun ca,
O yolunu doðru bilir halýn ca.
Vicdanýyla belki yalnýz kalýn ca,
Piþman olur sabit gerçek var iken.

Geliþmeler bozdu bütün inancý,
O güzelim hayat artýk bir sancý.
Durmuþoðlum yolcu, dünya da hancý,
Durulur mu? Böyle hayat zor iken.