bir çift göz kırpıyor
belli belirsiz karanlığın ortasından
korkularımla bir kez daha yüzleşiyorum
sanki biri düşecekmiş gibi tavan arasından
yatağımdan korkuyla doğruluyorum
kulak kabartıyorum sesin geldiği yöne
usulca gidiyorum sesin geldiği yere
derin bir oh çekiyorum
meğer açık kalan musluktan
damlayan su tanecikleriymiş beni korkutan
öyle bir ses çıkıyordu ki
gecenin bir vakti çınlıyordu kulaklarımda
içime işlemişti yaşananlar
beynim durmuş allak bullak olmuştum
bir de üstüne üstlük
senle olan korkularım eklenmişti
söyle bana içimde ki gizemlerin sahibi
mevsimler mi suçlu yoksa sen mi
yandı yüreğim sana
alıştım nasılsa karanlıklara
güneş yüzü görmeyen zindanlarda
dağılsın artık kara bulutlar
ayın şavkından çık usulca
bak görüyorum sulietini soluyorum seni
tıpkı ilk günkü gibi
yalancı bir rüya olmasın yaşananlar
tahammülüm yok sensizliğe
seni öyle çok sevdim ki
canımda cansın
kanımda ki son damlasın...
Refik
24.01.2014
İstanbul
(
Canımda Cansın başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
1/24/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
