Bazen Gitmek İster Şiirler
Bilgisiz hece zenginlerini
dar ağacından sallıyor
hece-kondulara yıkım emri veriyor
şükür ederek yerine eğitilmiş
insan-bulların umutlarını koyuyorum
bazen; ruhumuzun usunu
uçuşan kuşlar yalnızlığına bırakır
ten kokusu kor çiçekleri uçumasın diye
yumruklarımızı gül kokulu sıkarız
bazen ; “küskün usamış” hasta aksamalar akıtsa da
yorgun yıpranmış yıllanmış yazsa da ruhumuz
yivede suyumuzun ormanlarından gelir
mürekkebimiz bırakır kendini hokkasına
bazen; ne olduğunu kestiremeden
enginlere uzaklaşmak isteriz
lal olmuş âmâ olmuş sağır olmuş
ruhu- kalemimizi inzivaya çekmek isteriz
bazen; gitmek ister şiirler
istemez ne tanıdık bir ses
ne ensesinden bir nefes
ne de akli kavanozun delecek robotlaşmış bir gün-eş
kanadından koparılmış serçe ne yapsın
kanatların gözyaşları kanadıkça
içinden can kırıkları çıkıyor
sıcağından ruhu üşüyor
kalbi sağlamalar akli havanında dövüldükçe
ruhsuzluğun ipi kesiliyor
gayrı başımda ağrımaz
aklım asfalağım da kırılıyor morg kalpli ölümlere
yinede içimiz yağmurlarının derin uykusu
gelmesek de gitmesek de bitmesek de
arar bulur bizlerin peşini bırakmaz
aramızda yaşanan damlalarımız
yine de çaresizlik kehanetlerini bozarak
asıllarımla iki boğaz arasından
gül bahçesinde candan mürekkep olacağım
ilk ve son olmayacak süzülen elem
ilk ve son olmayacak şiirlerimizde nem
ilk ve son olmayacak kanayan kızıllık
ilk ve son kalacak mürekkebimden aşka batık
(
Bazen Gitmek İster Şiirler başlıklı yazı
GöktürkGülay tarafından
24.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.