Aşkın taktı boynuma sevdanın yağlı ilmeğini,
Nur cemalini görür görmez giydim aşkın ateşten gömleğini.
Seven girince aşkın karanlık çıkmaz sokaklarına,
Sevilen bir anda şaşırtır sevene feleğini.
 
Aşkın taktı güçlü bileklerime sevda prangasını,
Tutturdu ben yaşadıkça yokluğunun en hüzünlü yasını.
Kapı kapı, sokak sokak, il be il dolaştırdı,
Fellik fellik arattı insanlar içinde insanların hasını.
 
Aşkın bağladı sana meftun gözlerimi sevda yazmasıyla,
Menzil murad alınmaz sevilenin karşılıksız sevdasıyla.
Dizlere takat, bileklerime kuvvet, gözlerime fer gelir,
Sevdanın hakkını veren beni canı gönülden seven insanla.
 
Aşkın dağladı işin kolayına kaçmadan seni seven gönlümü,
Özene bezene yazdım kesik uçlu kalemle günlüğümü.
Ne zaman yokluğunu yaşamışsam,
Büyük bir günah olduğu halde aşk ve şevkle istemişim ölümümü.

Aşkın çıkardı beni başı dumanlı karlı dağların doruğuna,
Her şeye dayanırım ama dayanamam asla yokluğuna.
Muhammedi gülü andıran vechini temaşa etmek için ,
Kızgın kum çöllerinde çalışırım karın tokluğuna.
25-26/Aralık/2013

İbrahim Halil DEMİR

( Aşkın 4 başlıklı yazı sadeceo tarafından 2.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.