Ömrümün
sonu geldi, yorgunum dostlar yorgun,
Yıllar bana dert verdi, dargınım ben yıllara,
Bıkmışım
hayattan yorgunum dostlar yorgun.
Bir
zamanlar zevk alıp, durduğum şu hayata,
Dönüp bakmaz oldum ben, bir haller oldu bana,
Çaresiz
bir dert buldum, ben sevdamın yolunda,
Bıkmışım
hayattan yorgunum dostlar yorgun.
Ben
kendimi koy verdim, yağan yağmur ve sele,
Derdim
var derman yoktur, sormaz beni hiç kimse,
Hak
yolunda boynum var o boynum kıldan’ da ince,
Bıkmışım
hayattan, yorgunum dostlar yorgun.
Taştan
taşa çarparken, zaman denen şu beni,
Yordu’
da güçsüz kaldım buldum çekilmez derdi,
Derman
sordum o da yok, kaldım bir kemik deri,
Bıkmışım
hayattan, yorgunum dostlar yorgun.
Kul
Yüksel’ m dilim var, Hak yolunda yalvaran,
Gönlüm
var Hak yolunda, yalvardıkça yaş döken,
İflah
olmazmış meğersem benim gibi dert çeken,
Bıkmışım
hayattan, yorgunum dostlar yorgun.
30
Aralık 2013
Ahmet
Yüksel Şanlı er