Hüzünlendim Yine

     Ne  zaman keman sesi duysam;
Alır götürür beni o günlere.
İnce bir sızıdır içimde.      
 Geri dönüp maziye baksam.
Anılar yüreğimi dağlar.     
 Kim bilir hangi ilkbaharda,
 Yeşerecek kuruyan dallar.   


    Hey gidi günler! Nerede kaldı,
Hayatı toz pembe gören,    
Uçarı ve romantik o kız.    
     Bir bir  gözümün önüne geldi..
   Eski kulübe çoktan yıkılmış.
Tahta köprü de yok artık.  
Ooof! Hüzünlendim yine... 


Sahiller şimdi bomboş.      
          Rüzgar söylüyor bizim şarkımızı..
  --Hani o bırakıp giderken seni,
            Yüzüme bu türlü bakmayacaktın---
      Yanıma uğramaz oldu martılar.
Özgür değiller artık           
     Fırtınadan kırılmış kanatları.


               Çözülür usumda düğümlenen anılar.
         Yeniden mutluluğu tatmak için, 
   Her  zaman rüyalarıma girer.
 Bu  gece mehtapta yok.      
 Sadece sönük bir yıldız.     
  Çok uzaklardan  göz kırpar
    O da tıpkı benim gibi yalnız.



Ülkü Ahıska 22 .12 2013

Bir  zamanların Konservatuar keman bölümüü öğrencisinden
( Hüzünlendim Yine başlıklı yazı Ülkü AHISKA tarafından 22.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.