İnsan, yaşamı ile varlığın gayesi, çekirdeği ve meyvesi
Düşüncelere
aydınlık ile ufuklara koşan
Buhranlara
helezonik karanlığa,
körü
körüne taklitlere takılıp kalma, sel gibi akan
El
açan Mevla’ya, insan
Rahman
çağırıyor beş vakit
Göklerin
enginliğine, kölelikten hürriyete çağırıyor
Koş
çağrıya rüyalarına kavuş boş durma
Boş
yer hayal kurma
Başını
taşa vurma
Yüz
defa dönsen de yine gel
Kendini
yenilemek
Devamlı
var olabilmek
Yenilik
hayranlığı ile coşabilmek
İrfan
uğularıyla yaşayabilmek
Tefekkür
iklimlerine ulaşabilmek
İlham
ve maneviyat esintilerine yürek ’ten inanma,
açık
kalabilmek
Koş, çağrıya rüyalarına kavuş boş durma
Körü
körüne taklitlere takılıp kalma
Süzülüp
gelen bütün kıymetleri kucaklamak
Sımsıkı bağlılık içinde bir dirilişe ulaşmak için
Yaşatmak,yaşamak için...
MEHMET
ALUÇ
ANKARA
SİNCAN