Yeter Artık Ağlamayalım
Yıllar sonra seni gördüm yolda
Yıkılmıştın benim gibi, öldüm o anda
Elimden ne gelirdi yıkıldım sana baktığımda
Göz göze beraberce ağladık karşı kaldırımda
Kim bilir ne acılar çekmişsin
Soramadım gözlerin suçluydu terk etmiştin
Giderken beni küçümseyerek çarmıha germiştin
Seni seven yüreğimle alay etmiştin
Tertemiz alnında acıların izi duruyordu dönmüştün
Oysa beni çarmıha gereken ben yükselmiştim sen düşmüştün
Ben hala yüksekteyim sen hala düştüğün yerdesin çökmüştün
Acıdan gülüyordun, beni anlamayan sen, ben ise o anda bitmiştim
Şimdi beni anlayacağın yerdesin
Unutmak her şeyi
Geçmişi
Maziyi kökten silmek
Hissetmeyi başarmak
Neşeyi görmek
Hüznü terk etmek
Hezeyan karmaşasını silmek
Kavuşmak Ne hoş kelime
Ne kadar anlamı derin şimdi
Bir kuş tüyünden hafif neşe
Gerçek güzellik iyilik kavuşma yan yana kol kola
Sessizlik gibi karşımdasın
Gerçek gibi
Rüya gibi
Anlam gibi
Dua gibi
Karanlığım gibi gerçeksin işte yanımdasın
Düşünen hayal kuran açlığının susuzluğunla beni yıkan sen
Pişmanlıkla bana bakan mahcup gözlerinde o an bana bakan ben
Sefil gözlerinde çığlık çığlık sana koşan ben ve bana bakan sen
Aşk hastası mecnun gönlümle koşarak sana sarılan yine ben
Kaçık deliler gibi koşarken kollarımda sen vardın aşkla
Al giyip allanmıştık seninle kol kola
Bal yiyip ballanmıştık dudaklarında mehtabın altında
Yeter artık ağlamayalım gülelim artık ay ışığında
MEHMET ALUÇ
ANKARA SİNCAN
(
Yeter Artık Ağlamayalım başlıklı yazı
kul mehmet tarafından
30.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
