ÖMRÜMÜN HAZANI

 

Nedense hüzün çöker, burkulur acır içim

Kaygıyla yaşar oldum hazanım yaklaştıkça.

İlkbahar yaz isterdim, elde olsaydı seçim

Ürperip üşür oldum, hazanım yaklaştıkça.

 

Sarıya çalar renkler, eser kalmaz allardan,

Savrulurken yapraklar birer birer dallardan.

Tek başına sırayla, gidilen o yollardan

Yürümez koşar oldum hazanım yaklaştıkça.

 

Ne çok hayalim vardı, yapamadan tekini

Bol keseden harcayıp yedim ömür çekini.

Dertlerim yetmez gibi, Dünyanın tüm yükünü

Sırtımda taştır oldum hazanım yaklaştıkça.

 

Çabuk geçti mevsimler, karlar yağmak üzere

Her gün daha hızlanır, döner durmaz yer küre

Yükseklere uçarken, yakın giderek yere

Kendime şaşar oldum hazanım yaklaştıkça.

 

Mahir kabul etmesen, desende henüz erken,

Yalpa yapar sallanır, dizler titrer yürürken.

Nedeni olmaksızın öyle durup dururken

Boşluğa düşer oldum, hazanım yaklaştıkça.

 

        Mahir Başpınar. / 25.10.20132013

( Ömrümün Hazanı başlıklı yazı MahirBAŞPINAR tarafından 28.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.