SEVGİM KANIYOR
Senden bahsetmek istiyorum,
Her şeklinle gözlerime yansıyan,
Muhteşemliğinden sensizliğin,
Sevgim kanıyor.....
Karların buhar olup uctuğu gibi yokolduk,
Bahar mevsimde; çiçeklerimiz açmadan,
Yağmurun ardından çıkan gökkuşagını,
Mutluluk sanarak...
Her acıdan önce, kök salan mutsuzluktu,
Gülen gözlerimiz yitirilirken,
Yabancı kollarda kendimizi unuttuğumuzda,
Yani bir adamın,intiharına tanık olmamız
gibi,
Ve sevdiğin kişinin ölecek olması gibi,
Sevgim kanıyor.....
Yazık sana diyorlar bana yazık,
Gözyaşlarını döküp karşımda
duyğulanıyorlar,
Ne yapmalı seven insan? bilmiyorum,
Sevgim kanıyor.....
Zaman yine geçiyor eskisi gibi,
Ay' ın bir yüzü kararıyor yine,
Gece kadar zifiri,
Tafralarım seni mutluluğa çekmeye,
Kışlardan uzak kalıp güneş kadar
sıcaklığa,
Ve gülün yazlnızlık olmadıgını anlatmaya,
Senmisin sadece bu dünyayı yaratan?
Agustos ortasında üşüyorum!
Sevgim kanıyor.....
Bütün mevsimler seni anlatıyor,
Birgün değil üç yüz atmış beşgün işte,
Gömülüyor toprak altına güller ve biz,
Yılllar unutsa'da ben unutmuyorum işte,
Sevgim kanıyor.....
Sözlerin bittiği yerdeyim,
Güneşin kar taneleri yağdırırcasına,
Kanımdan can alırcasına,
Sevgim kanıyor,
Hangi sevgili doğruydu
Yada hangi sevgi yalandı,
Yalandan arta kalan
Sevgim kanıyor...........
Yaşam nasıldı senden önce?
Hafızlarımda ziyan,
Yine uçarmıydı kelebekler sen gelince
Yada gidince kanarmıydı sevgim yine
Mutluluklar ucuzmuydu sence?
Böyle kolay gidince
Sevgim kanıyor........
Belleğimde üryan kainatım,
Ve yaratılmışlığın ezikliğinde isyan
Geceleri yıldızlar kaynıyor tepemde,
Ateş böcekleri aydınlatıyor sadece
düşlerimi
Gözlerime yansıyan,tepelerin ardında
çocukluğumuz,
Yılllar unutsa'da ben unutmuyorum işte,
Sevgim kanıyor.....
______________________VOLKAN ŞAHBAZ
Yazarın
Sonraki Yazısı