Kırmadan kabuğunu,


Yiyemezsin cevizi, fındığı.


Dene istersen,


Götür hamutuyla deveyi.


 

Budur işte, adı konulmuş çile,


Tembel ile gevşeğe,


Sunmaktır gaye,


Zati, öz cevheri.


 

Olmaz bulurum ben


Oradan buradan,


Gezerim avare, dolaşırım başıboş.


 

Kim koydu ismimi,


Sümsük, üşengeç, ruhsuz diye?


                   Kemal Alkan

                    (Ankara-Mamak)

( Kabuk başlıklı yazı kemalat tarafından 30.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu